Wytwórnia Pixar zasłynęła z produkcji filmu "Monsters & Co." - znakomitego filmu animowanego. Ich kolejna produkcja (także ze stajni Disneya) to film o wiele mniej oryginalny, ale pokazujący na co stać animatorów i pomysłodawców.

U nas film został nazwany "Gdzie Jest Nemo" i tradycyjnie można go zobaczyć w wersji z polskim dubbingiem. Film opowiada o losach rybki, która ma trudne zadanie wychowywania w samotności małego synka o imieniu Nemo. Ponieważ bohater stracił już żonę i setki dzieci z winy innej - drapieżnej ryby (o ile pamiętam - mureny), czuje że nie może pozwolić sobie na stratę jedynego synka. Tak bardzo boi się o niego, że najchętniej nie wypuszczałby go z domu. Tragedia wydarza się pierwszego dnia w szkole. Nemo sprowokowany zachowaniem troskliwego ojca udowadnia swą odwagę wypływając po za rafę koralową, gdzie zabierają go ze sobą australijscy płetwonurkowie. Nemo ląduje w akwarium u dentysty w Sydney, a tam poznaje inne ryby. Znakomicie przedstawiono ich charaktery, obawiam się że najmłodsi nie zrozumieją lekko psychodelicznego oblicza niektórych postaci. Rybki muszą działać szybko, aby uwolnić Nemo, ponieważ ma on być oddany sadystycznej córce australijskiego dentysty. Akcja przenosi nas raz do akwarium, raz w głębiny oceanu, gdzie długa drogę przemierza ojciec Nemo w poszukiwaniu swojego jedynego syna.

To co spotka dzielnego tatusia jest naprawdę warte zobaczenia, ponieważ nic nie jest tu nudne. Nie dość, że poznaje on przyjaciółkę cierpiącą na chwilowe zaniki pamięci, co stwarza kilogramy przezabawnych sytuacji, to jeszcze podziwiamy fantastyczny podwodny świat. Podróżując razem z ojcem małej rybki, widzimy masę podwodnych stworzeń, a nawet rekiny zjednoczone w towarzystwie anonimowych zjadaczy rybek.

Film bawi tak dobrze jak "Potwory i Spółka", jednak mniejsza oryginalność sprawia, że młodsi bardziej od poprzedniego filmu zrozumieją "Finding Nemo" i na pewno bardziej się im spodoba łatwiejszy humor. Muszę jednak przyznać, że starsi bawić się będą znakomicie, będą się śmiać z kilku scenek, jakich dzieci nie mają szansy zrozumieć. Od strony technicznej wiadomo od razu, że film jest nieprzeciętnej jakości, to normalne jak prześcigają się wielkie wytwórnie w coraz to lepszej realizacji. Film wyświetlany jest także w trójwymiarowych kinach "Imax". Muzyka podobnie jak "Monsters & Co." jest wysokiej jakości. Twórcy stawiają na stare amerykańskie piosenki, nie na jakieś dyskotekowe przeboje w stylu "Smerfnych Hitów". To także się liczy na wielki plus.