Z początku film miał wyreżyserować Akira Kurosawa, ale nie przyjął oferty.
Słynny brytyjski reżyser, Lindsay Anderson, został poproszony o zrealizowanie tego filmu, jednak odmówił.
Żołnierze Custera w filmie mają wielostrzałowe Winchestery, które w 1876 były co prawda w użyciu od 3 lat, ale armia amerykańska nie zdecydowała się wprowadzić ich do podstawowego uzbrojenia. Wyniszczone przez Wojnę Secesyjną Stany postawiły na jednostrzałowe Springfieldy, które, co prawda miały większy zasięg, ale oddawały 4 razy mniej strzałów na minutę niż Winchestery. Gdyby Amerykanie pod Little Big Horn byli uzbrojeni w broń wielostrzałową (tak jak Indianie), najprawdopodobniej odnieśliby zwycięstwo.
Flaga amerykańska ma współczesny wygląd - w dziewiętnastym wieku było na niej mniej gwiazdek niż obecnie.
Na początku filmu w rozmowie z Custerem generał Sheridan podpisuje list jako dowódca Armii Potomacu. Sheridan nigdy nie dowodził tą armią, lecz Armią Shenandoah.
Podczas ataku Indian w dniu 4 lipca widzimy jak wojownicy wpadają do saloonu, w którym za barem jest wielka drewniana ściana. W następnych ujęciach na tej samej ścianie pojawia się lustro, które spada na głowę jednego z Indian.
Gdy Custer opuszcza statek, którym wrócił w rodzinne strony, widać dwóch oficerów marynarki. Mężczyźni mają na sobie współczesne białe mundury, choć akcja rozgrywa się w XIX wieku.
Gdy jeden z bohaterów pod koniec filmu przejeżdża obok sztucznego koryta, po prawej stronie widać słup wysokiego napięcia.
Film nakręcono w Almerii, Madrycie i Toledo (Hiszpania).