Fabułka oraz gagi - w sam raz dla dzieciaków lat sześć-osiem. W porządku, niech tak będzie - tacy mali widzowie też chcą czasami obejrzeć coś akurat na swoim poziomie. Tylko po co od czasu do czasu rzuca się widzom dorosłym różne tropy mające dowodzić, że to jest jednak zabawa dla ludzi inteligentnych ale tolerancyjnych?
Dla przykładu: zły bohater wpada twarzą wprost w słoniową kupę. I oto pada ku widowni komenda w stylu mniej więcej: "A teraz unosimy głowy i śmiejemy się do rozpuku". Że niby my-twórcy wiemy, że wy-widzowie wiecie, to było płaskie, głupie, wulgarne i nieśmieszne. Lecz nic sobie z tego nie robimy, bo my się śmiejemy niejako "ponad tym". Chmmmmm. Ja sobie jednak myślę, że wpadanie twarzą w kupę zostawioną przez słonia nigdy nie jest gagiem najwyższych lotów i nie będzie.
Najciekawsze, że jest to jeden z tych przypadków, gdzie polski dubbing nieco podnosi niewysoki poziom całego filmu. A już zwłaszcza komentarz narratora Piotra Fronczewskiego z offu, który znakomicie wpisuje się w tę konwencję niby-inteligentnego naigrywania się z humoru uwielbianego przez nasze pociechy. Akurat Fronczewskiemu to wychodzi perfekcyjnie. No ale pan Piotr zawsze pozostaje klasą sam dla siebie!