Zaznaczę na samym wstępie, że nie oglądałam "Niezniszczalnego" i to był błąd. Tak się zachwyciłam filmem "Split", że w najnowsze "Glass" wkroczyłam z pełnym rozmachem. Nie mogłam przegapić widowiskowej gry James'a McAvoy.

Dla widzów, którzy nie obejrzeli wcześniej filmu z Samuel'em i Bruce'em nie będzie to dobre kino. O tyle, ile moc bohatera granego przez Willis'a była nam jako-tako przedstawiona, tak u pana Jacksona musiałam się domyślać. Co ten bohater robił? Jaki miał szczególny dar?
Wadą filmu nie jest jedynie beznadziejnie napisany scenariusz, ale także reżyseria, która w pewnym momencie graniczy z amatorszczyzną. Gra aktorska Paulson również nie powala. Miałam wrażenie, że aktorka zasypiała na stojąco, mówiąc swoje kwestie.

Wielkim ratunkiem dla filmu jest fenomenalna gra Jamesa McAvoy i Samuela L.
Jackson. I chociaż film miał duży potencjał, to twórcy w pełni go nie wykorzystali. Gdyby nie fantastyczna muzyka, która pozwalała nam poczuć jakikolwiek dreszczyk emocji, film można byłoby uznać za nudny.