W tych latach nie było na ogół filmów zgodnych z prawdą historyczną. Na wszystkich produkcjach łapy trzymała partia i cenzura. A oni nie pozwolili żeby ktoś ich szkalował czy ośmieszał. Wystarczy poczytać sobie życiorys reżysera. Ktoś taki podniósłby rękę na PZPR w swoich filmach ? Powinno się stworzyć w Polsce specjalny gatunek filmowy...polityczny s-f ! Kłamstwo kłamstwem popychane. Podobnie jest z filmami wojennymi gdzie AK czy GL to wrogowie narodu :( Sam film jednak jest bardzo dobry. Aktorzy zagrali na luzie i całkiem naturalnie. Widzimy tu cały przekrój uczuć jakie miotają bohaterami. Dwie najlepsze sceny to te gdzie Szostakowa nie pozwala się mężowi wycofać ze swoich przekonań oraz scena finałowa pod bramą. Patrzy na całą załogę ze zdziwieniem i z pogardą. Cały czas trzymała się z boku polityki i teraz przejrzała na oczy. Zresztą w tej scenie wszyscy członkowie rodziny mimo odmiennych poglądów politycznych stają obok Szostaka mając w nosie co powiedzą ich "towarzysze". Wartości rodzinne wygrały z polityką. Ten film można obejrzeć jako ciekawostkę. Jak to było naprawdę z Solidarnością można sobie poczytać teraz. 2 lata później nakręcono kontynuację tego filmu pod tytułem  "Czas nadziei ".