Film kupiłem w wydaniu specjalnym do których załączone były m.in. wywiady z twórcami. Reżyser
dumnie mówił, że chciał stworzyć zupełnie inny film o Godzilli, i że wspólnie z ekipą zbierali różne
pomysły na Ostatnią Wojnę. Niestety, to widać w złym tego słowa znaczeniu. Film wygląda jakby
był zlepkiem bardzo różnych pomysłów, pochodzących głównie z modnych wówczas produkcji
science-fiction. Mamy tutaj masę scen bezczelnie zerżniętych z Matrixa (sceny walki, pościgu,
bullet time, nawet zatrzymywanie pocisków siłą woli) i Gwiezdnych Wojen (bitwy statków
kosmicznych). Dochodzi do tego sporo elementów zapożyczonych z różnych filmów science fiction
o inwazji obcych. Szkoda tylko, że wątek Godzilli został zepchnięty na daaalszy plan, a zamiast
tego otrzymaliśmy kiczowatą podróbkę masy klasyków science fiction. Efekty specjalne są
nierówne. Typowo "godzillowe" efekty specjalne (potwory, makiety, wybuchy) wypadły dobrze, ale
te współczesne (blue/green screen, CGI) dużo gorzej. Kostiumy i scenografia prezentują się
bardzo tanio- stroje mutantów wyglądają jakby pochodziły ze sklepu sportowego, a kosmici jak
zwyczajni ludzie w kostiumach rodem z lat 50. Nienawidzę kiedy kosmici wyglądają jak ludzie, na
dodatek bardzo kiepsko to wytłumaczyli w filmie (początkowo to tylko kamuflaż dla poprawy relacji
z ludźmi, ale później to nie ma żadnego uzasadnienia)- zawsze odnoszę wrażenie że zabrakło
pomysłu, albo chęci na jakąkolwiek charakteryzację. Rozumiem, że to miało być nawiązanie do
filmów z lat 60, ale na miłość boską mamy XXI wiek. Wątek ludzki jest idiotyczny, kiczowaty,
prowadzony bardzo topornie itd. dobrze przynajmniej że posiada dużo akcji i różnorodności.
Postacie ludzkie to zbiór szablonów z monster movie, kina katastroficznego, kina akcji i science
fiction- ale większość nawet zapada w pamięć, zwłaszcza kapitan Gordon który wygląda jakby
urwał się z amerykańskiego kina akcji z lat 80. Bardzo rozczarowują sceny z potworami- Godzilla
pojawia się tylko od czasu do czasu, choreografa nie powala, a montaż strasznie chaotyczny.
Reżyser chwalił się, że stworzył potwora jako superpotwora, który bez problemu załatwi w krótkim
czasie masę potworów- wbrew pozorom bardzo zła decyzja. Walki są bardzo krótkie, potwory giną
po 1-3 uderzeniach, brakuje napięcia. Na plus oceniam ilość potworów, ich wykonanie, oraz masę
odniesień do serii Showa. Podobnie jak większości fanów bardzo podobało mi się nawiązanie do
Godzilli Emmericha. Muzyka to jedna wielka porażka. Klasyczny wątek przewodni Godzilli pojawia
się tylko raz na bardzo krótko, a reszta to albo jakieś przeciętne utwory metalowe, albo bardzo
słaba muzyka elektroniczna. Motyw przewodni tego filmu brzmi jakby został skomponowany przez
szympansa- to tylko monotonna, smętna beatowa melodyjka. Gdzie ta muzyka orkiestralna z
poprzednich filmów? Dużo lepiej by było, gdyby wykorzystali najlepsze utwory z całej serii.

Miał być epickie zwieńczenie najdłuższej serii w historii, a otrzymaliśmy bardzo przeciętny mix
Godzilli z kinem science-fiction klasy B naśladującym hollywoodzkie kino. Nierówne efekty,
kiepskie sceny walki i tragiczna muzyka. Kilka fajnych odniesień, dobre kostiumy potworów i
makiety. Kicz, ale niektórym może przypaść do gustu, i cały film jako tako nie nudzi (dużo
różnorodnej akcji). Ten film polecić mogę tylko największym fanom Godzilli, ponieważ jest to
jednak zwieńczenie wielkiej serii. Spodobać się może również miłośnikom japońskich filmów
science-fiction, anime (czasami miałem takie skojarzenia) i kina klasy B.