Historia tej produkcji była całkiem ciekawa- Cozzi chciał wyświetlić pierwszego Godzillę we
Włoszech. Poprosił ludzi od Toho, aby udostępnili mu film z 54, ale odmówili przez co został
zmuszony sięgnąć po amerykańską przeróbkę z 56. Włoscy producenci jednak stwierdzili, że w
tych czasach (w późnych latach 70) już nikt nie chce oglądać czarnobiałych filmów trwających
mniej, niż 90 minut, więc Cozzi przerobił to i owo- "pokolorował" film (bardzo prymitywną techniką
wykorzystującą tylko 4 kolory!!!) i dokleił sporo nowych scen pochodzących z różnych
dokumentów (na modę ówczesnych mondo- również i te ukazujące prawdziwą ludzką śmierć).
Dzięki temu powstał film wyjątkowy. Historia ta sama co w Królu potworów, tyle że dzięki kolorom
i nowym scenom film zyskał niespotykany, psychodeliczny klimat. Obraz jest kiepskiej jakości,
ma to swój urok, jednak czasami jest bardzo nieczytelny. Kiepskiej jakości dźwięk- marny, włoski
dubbing i kiepsko słyszalne odgłosy otoczenia. Nowe sceny są ciekawe i doskonale pasują do
Godzilli- spanikowani pasażerowi wypadający z statku, więcej eksplozji, palący się ludzie
biegający przez ulicę, oraz masa trupów (a to wszystko było autentyczne!). Rozwiązanie dosyć
kontrowersyjne, ale również zaliczam to do plusów.

Każdy fan Godzilli i dziwnych, psychodelicznych produkcji powinien go obejrzeć. Wielkim
minusem jest bardzo kiepska jakość uchowanego nagrania- niewyraźny obraz, kiepski dźwięk,
oraz kilka urwanych scen (wynik uszkodzonej taśmy).