Ale sie rozpisaaaaaaaaaaaaaales. A ja napisze krotko, CZEPIASZ sie i tyle.

mimo tego, że nie zgadzam się z założycielem postu, to jak przeczytałem to co ty powyżej, to aż mi rzyginy do gardła podeszły.
jeśli nie jesteś 12 latkiem, to może doceń czyjąś opinię.

Szkoda ze nie widziales mojej miny, gdy przeczytalem Twoje wypociny. haha. Taka mine mialy wszystkie dziewczyny do ktorych podchodziles w celu podrywu.

dobrze wiedzieć. weź życie chłopie.

Moim zdaniem film nie zasłużył na tak niską ocenę.
1. Kowalski nie jest zwykłym imigrantem, który siedzi na kanapie zajada pizze i popija piwem. Walt brał czynny udział w wojnie, "do dziś" pamięta chłopaka, którego zabił i jak widzimy nie radzi sobie z tym. Jego synowie zupełnie go nie rozumieją, a wiedza, że on przez tyle lat nie zdołał się z nimi zaprzyjaźnić jeszcze bardziej go dołuje. Tataaleksandrykatarzyny zupełnie pominąłeś biografie Kowalskiego, która jest bardzo ważna do oceny głównego bohatera.
2. Myślę, że te postacie takie są, by zobaczyć, że w dzisiejszych czasach kultura schodzi na drugi plan. Przedstawione negatywnie osoby wykazują się zupełnym brakiem kultury i wiedzy (gang, murzyni) lub brakiem taktu i empatii (rodzina). Warto zaznaczyć, że to młode osoby (młodsze od Kowalskiego) takie postawy reprezentują => cywilizacja idzie w złym kierunku.
3. Uważam, że właśnie miał zagrać typową "sierotę", w końcu Walt miał stać się jego mentorem i zmienić go w mężczyznę. Chłopak jest młody, przestraszony, ponadto właśnie się przeprowadził do odległego kraju.
4. Sądzę, że Sue jest stereotypową "amerykańską" azjatką co miałoby tłumaczyć hiperintelektualizm.
5-
6-

Thao i Sue to jedyne osoby, które reprezentują wartości w, których został wychowany Walt. Kowalski zmienia się dlatego, że są mu oni bliżsi niż jego rodzina (która jedynie czeka, aż Walt umrze; interesuje ich spadek, zaś uczucia ojca są dla nich ważne - fakt faktem, że Walt nie należy do ekstrowertyków). Obrzydzenie budzi w nim cywilizacyjny krok w tył którego jest świadkiem oraz jego bezradność. Sytuacja zmienia się, gdy poznaje Sue i Thao- ocalałe perełki. Walt oddał życie za to by przywrócić na świecie moralność oraz normy kulturowe.

Oficjalnywojtku, to, czy Kowalski jest imigrantem, który siedzi na kanapie, je pizzę i popija ją piwem, czy też jest imigrantem, który siedzi na ganku, nic nie je i popija to piwem jest absolutnie drugorzędne. Pierwszorzędne jest natomiast to, czy Kowalski jest przekonywujący, czy nie jest.

No i wychodzi mi na to, że nie jest - co jest nie tyle winą samego Kowalskiego, co towarzyszących mu postaci, a także reżysera, scenarzysty, montażysty i mnóstwa niewidocznych na ekranie postaci, które mają wpływ na obraz, jaki oglądamy.

I wydaje mi się, że film zawdzięcza wysokie noty przede wszystkim prostej i trafiającej w gusta widza fabule o samotnym, dobrym człowieku, który ratuje społeczność przed złymi wymierzając im sprawiedliwość, nawet za cenę własnego szczęścia lub życia. Jest to jeden z bardziej oklepanych wątków filmowych, w wielu filmach pokazanych jednak znacznie lepiej i bardziej wiarygodnie, mniej nachalnie epatując tzw. "wartościami".

Każdy z nas ma jednak prawo do własnej oceny filmu. Dziękuję ci za kulturalną i rzeczową wypowiedź, nawet, jeśli się z nią nie zgadzam.

P.S. Naprawdę, Maciuś z Klanu by się lepiej sprawdził w roli Tao...

Kilka zdań, jakby wyjętych z mojej głowy. I Homng, i jego siostra zagrali strasznie. Jedna z najgorszych scen, jakie ostatnio widziałem [a obejrzałem horror Ruiny - nie pytajcie dlaczego to obejrzałem] to właśnie scena próby wydostania się z piwnicy albo rady Kowalskiego jak poderwać dziewczynę. W ogóle brak chemii między Kowalskim a jego nowymi znajomymi powoduje, że trudno uwierzyć w cudowną przemianę ksenofobicznego Polaka.
Niestety mnie nawet Clint w tej roli nie przypadł do gustu. Jego cedzone rasistowskie uwagi, przekleństwa nie były przekonujące, widać, że były tylko grą.

Kilka punktów za to, że miejscami szczerze się uśmiechnąłem (rozmowy z fryzjerem, prezent-chwytak od rodziny i mina Clinta - bezcenna).

Zgoda w 100% :)