Tacy ludzie są wszędzie, film przedstawił prawdziwy świat, pełen zła. I znalezienie akceptacji takiego jakim jest to prawdziwy optymizm, a nie upudrowanie go do naszych potrzeb.

Całkowicie się zgadzam z axel'em. Film jest dołujący, podczas seansu najczęściej pojawiała się u mnie złość - na okrutnych mężczyzn zabijających wdowę, baby szabrujące dom Francuzki tuż po jej śmierci itd. Nawet Zorba, chociaż pozornie pozytywny, nieraz mnie irytował.

Nie rozumiem też, dlaczego w wielu miejscach pisze się o zmianie - rzekomo pozytywnej - głównego bohatera. Moim zdaniem niewiele się w nim zmienia, po prostu pod koniec pokazuje rezygnację. Co prawda jest sztywnym nudziarzem, ale to jeden z bardzo niewielu pozytywnych bohaterów.

Nie zgadzam się z Ravenrot'em: nie chcę szukać akceptacji dla ludzi, którzy zabijają kobietę przez swoją frustrację seksualną, okradają zmarłych itd.

Nie mógłbym się bardziej zgodzić z Tobą, Axel. Zaraz po tym, jak skończyłem oglądać, przyszła do mnie myśl: ,,O czym tak naprawdę był ten film?". Czy mówił o radości życia? Zdecydowanie nie. O Grecji, Grekach, obyczajach? Może troszkę bardziej. O zmianie? Raczej nie. Więc o czym?
Tak naprawdę to chyba o... niczym. Ponad 2h filmu, który stanowiło kilka różnych motywów, połączonych jedynie postaciami Zorby i Basila. Na dobrą sprawę, motyw wdowy można by z filmu usunąć, i dostalibyśmy niemal to samo. Dlaczego ją zabili? Dlatego tylko, że syn jednego z miejscowych popełnił samobójstwo niejako z jej powodu? A czemu ograbili dom madame Hortense po jej śmierci? Tylko przez biedę?
Film broni się aktorsko i muzycznie, ale scenariusz do mnie kompletnie nie przemawia, brak mu jakiegoś głównego motywu (a może to ja nie zauważyłem?).
Podobnie jak w przypadku ,,Lotu nad kukułczym gniazem" poszedłem przeciw ogólnej, wysokiej ocenie. Tutaj piątka.