Walka chłopów małorolnych z młynarzem i kułakami. Ci pierwsi chcą wybudować młyn spółdzielczy i dom kultury. Pomagają im w tym robotnicy. Młynarz i kułacy przekupstwem, wódką, groźbami, intrygami nie chcą dopuścić do budowy młyna, a kiedy ten jednak rusza, zaorują drogę do niego i stawiają na niej świętą figurę.

We wsi Mostowice gromada chłopska postanawia wybudować wspólny młyn, który będzie służył wszystkim. Te zamiary sabotuje właściciel już istniejącego młyna przy pomocy swego szwagra, sekretarza sądu. Chłopi usuwają z zarządu Samopomocy Chłopskiej wszystkich wahających się i przeciwnych wspólnej sprawie, przewodniczącym zostaje kierujący działaniami Paweł. Właściciel młyna szantażuje zadłużonych u niego chłopów. Doprowadzony do desperacji biedniak Bartosik próbuje popełnić samobójstwo. W ostatniej chwili zostaje uratowany. Gromadzka budowa zostaje ukończona. Ostatnią próbą powstrzymania przemian staje się zaoranie drogi przez młynarza-wstecznika, który twierdzi, że kupił ją przed wojną. To jednak tylko jednoczy chłopów, którzy przy pomocy robotników z miasta przez jeden dzień budują nową drogę i uruchamiają spółdzielczy młyn.