Oglądałem dwukrotnie, z dnia na dzień. Przy pierwszym podejściu straciłem początek filmu, przed przeniesieniem akcji do Krakowa. Z tego tytułu skupiłem się na wszystkim oprócz fabuły. I.. mimo to byłem pod wrażeniem. Niemal każda scena to uczta dla oka. Wiele scen było podporządkowanych maksymalizacji doznań wizualnych [gdy poznajemy postać graną przez Mariana Dziędziela], a część dodanych niemal wyłącznie po to by było na czym oko zawiesić. Krauze podobnie jak Pasolini potrafił w zwyczajnym otoczeniu znaleźć ciekawe obiekty i pokazać je w niezwykły sposób. Scena w polu kapusty pośrodku blokowiska przypomina te z 'Mamma Roma'. Tyle, że we Włoszech zamiast kapusty rosną starożytne ruiny ;)
A te wstawki czarno-białe i animowane, obrócona kamera do góry nogami, te klatki schodowe, korytarze, podwórka, same perełki !!

O ile z reguły reaguje alergicznie na polski dubbing w polskich filmach, w tym przypadku był mi obojętny, a nawet się miejscami podobał [np. sapiąca Wolszczak na moście:>] Muzyka była świetna, mimo że wstawek z gitarą elektryczną było trochę nadmiar. Dość ciekawe jest wcześniejsze użycie melodii z piosenki Kasi Nosowskiej, po to by na koniec filmu puścić ją na pełen regulator.

Przy drugim seansie skupiłem się w końcu na fabule i postaciach. Fabuła była porządna, nie wzbudza takich emocji jak późniejszy 'Dług' albo niesamowity film o pokrewnym temacie 'Z' [1969], ale było ok . Pomimo opowiadania o tajnych siłach, SB, uśpionych agentach itd. w filmie jesteśmy świadkami dość zwyczajnego śledztwa dziennikarskiego. Nie ma żadnej taniej sensacji, wybuchających samochodów, ginących świadków, bardzo to fajne.

Jak kogoś to nie przekonuje to wystarczy zobaczyć teledysk K.Nosowskiej 'jeśli wiesz co chce powiedzieć' -> https://www.youtube.com/watch?v=kukXGeWNq6E