Mialem okazje widzieć pierwszą część HIGH SCHOOL MUSICAL na dlugo zanim film ten stał się fenomenem socjologicznym nawet u nas w kraju.
Ot, zwykly telewizyjny film DISNEY CHANNEL szturmem podbil serca mlodej widowni na calym świecie. Doczekalismy sie fanklubów, przebojowych edycji filmu na DVD, wielkiego sukcesu sciezki dzwiekowej do filmu, a juz wkrotce kolejnego sequelea -ktory bedzie zapewne podbijal ekrany kin.
Skad tyle halasu? Trudno powiedzieć. Ani pierwsza, ani druga czesc obrazu Kenny Ortego niczmym specjalnei nie zachwyca. HIGH SCHOOL MUSICAL 2 to w gruncie rzeczy kolejna przeslodzona, trywialna, kolorowa, do bolu kiczowata telewizyjna opowiastka dla mlodych widzow.
Ani przedstawiona w tym filmie histroia, ani dylematy bohaterow nie sa specjalnie oryginalne.
Do tego gra aktorska raczej nie zachwyca. Choc wiadomo mlodziutki Zac EFron to chlopczyk wyjkatkowo urodziwy i tyle.
Ten filmn to istna rewia kiczu i mlodziezowej mody.
Mimo to film da sie ogladac i chyba nawet wiem na czym polega jego sila.
HIGH SCHOOL MUSICAL to kino z gruntu optyumistyczne, bije z tego filmu radosc i energia. Obraz Ortegi to wyidealizowana bajeczka, ktora o takich rzeczach jak przyjazn, milosc, praca zespolowa itp.
Dzisiejszej mlodziezy chyba bark tak duzej dawki optymizmu, prostoty i wiary w ludzi jaka oferuje ten film.
Stad chyba jego sukces. Swiat HSM jest pieknym kolorowy, sterylnym wyidealizowany. To świat w ktorym mimo mimo wielu dzielacych glowne postaci roznic -an koncu wszyscy i tak sie kochaja. Piekne, prawda?
No , ale istrasznie banalne. Mimo wszytsko widac jednak, iz takie filmy sa dzisiaj potrzebne.
Nie polecam jakos specjalnie, ale fani i tak wiedza swoje.