Zacznę od słów ''to mógł być na prawdę jeden z lepszych
hiszpańskich horrorów'' ,gdyby przede wszystkim należał do tego
gatunku. Niestety twórcy nie mogli się zdecydować czy mają
sprzedać widzom thriller, horror czy też może psychologiczną
wędrówkę w głąb ludzkiego umysłu i stworzyli koktajl, który do
końca nie jest smaczny, ale coś u diabła w sobie ma. Więc co
takiego w sobie ma ''Hypnos'' ,pomimo tego zupełnie
przekombinowanego klimatu ''zagmatwania'', który zapewne
widzowi miał dać do myślenia i miał trzymać go w niepewności
do samego końca? Lecz poszczególne części filmu (zaczynając
od niby samobójstwa, poprzez zabójstwa, skończywszy na
samych kłamstwach) tak prawdę mówiąc nie tworzą jakiejś
nieziemskiej zagadki, czyli co za tym idzie, nie dają do myślenia
na potęgę, a zakończenie, mimo ,iż zaskakujące, uświadamia
nam ,że dzieło to chyba powinno być trochę inaczej
skonstruowane, aby pasowało całościowo do jego treści, która
jednak przez 3/4 filmu opowiada o czymś innym. I dlatego też ten
niby horror ,nie tyle nie jest dla mnie niezły co nawet jako ''taki
sobie'' o nim powiedzieć nie potrafię.
Do minusów zaliczę również krótkie bo krótkie (raptem dwa razy
po parę sekund) efekty specjalne, które wyglądają jak wyjęte z
kreskówki dla czterolatka. No w XXI wieku takie rzeczy?!?!?!?
Aktorstwo także jest różnorodne. Są chwile gdzie wiarygodność
gry jest nawet na bardzo dobrym poziomie, ale zaraz wszystko to
sypie się za sprawą niedopilnowań reżyserskich chyba.
Główna bohaterka Beatriz ,grana przez Cristine Brondo ogólnie
wypada średnio. Potrafi wyglądać uroczo w momencie gdy
powinien płynąć z niej tylko strach i przerażenie. Jej autentyczność
też ma dużo niedociągnięć. Nadrabia nagością, której akurat tu
jest trochę. Ale zdaje się ,że jednak oprócz nietypowej urody,
talent jednak posiada. Musi tylko trafić na odpowiedni moment,
scenariusz i ludzi z którymi można stworzyć coś bardziej
ambitnego niż ''Hypnos''.
Jeżeli chodzi o te momenty gdy ukazana nam zostaje obojętność i
oszukiwanie pacjentów, żerowanie i eksperymentowanie na nich
samych przez lekarzy, wygląda to całkiem dobrze. I tego można
było się już trzymać do końca. Film mógłby wiele zyskać. Mamy
także ciekawe ujęcia ,a zwłaszcza te sesje w białych ,surowych
pomieszczeniach. Klimat chwilami jest nietypowo i ciekawie
budowany, tworząc taką tajemniczość. Muzyka dobrze dobrana,
lecz standardowa do takich obrazów. Niczym się nie wyróżniająca.
A poza tym tak jak wspominałem. Niezdecydowanie i jeszcze raz
niezdecydowanie, bo jeżeli to był celowy zamiar ,nie wiem,
nabrania widza, to powinienem ocenić ten film niżej. Jednak tego
się nie dowiem i nie chcę wiedzieć, a nota 4/10 jest moją
maksymalną.
pozdrawiam