Co by to dopiero było, gdyby istniały oceny ujemne...
Moim zdaniem nie ma filmów na ocenę 1, tak samo jak na 10. W pierwszym przypadku kłania się Ed Wood, przez współczesnych odsądzany od czci i wiary, dziś klasyk. Filmy dziś budzące zachwyt z powodu kontekstu (historycznego, politycznego) lub doskonałości efektów specjalnych odejdą w zapomnienie gdy zjawią się bardziej aktualne lub doskonalsze technicznie.
W ramach kilkuletniego uczestnictwa w DKF-ie poznałem ok. 300 filmów ze ścisłej klasyki, wybitnych, przełomowych czy otwierających nowy gatunek. Mało które chciałem zobaczyć ponownie.

No nie, skoro mamy skalę 1-10 to używamy jej od krańca do krańca, w całym dostępnym spektrum. Są więc filmy na 1, takie po prostu najgorsze z najgorszych, są też filmy na 10, takie prawdziwe arcydzieła. Te "skrajności" to oczywiście rzadkość... Istnieją filmy koszmarnie słabe, istnieją też rzeczy absolutnie wybitne i przełomowe w historii kinematografii.

"Moim zdaniem nie ma filmów na ocenę 1, tak samo jak na 10."

Dawno większej głupoty nie czytałem. To w takim razie oceń wszystkie filmy na 5/10 i po kłopocie.

Może mniej impulsywnie z łaski swej.

Swoje zdanie uzasadniłem i nie narzucam nikomu takiego podejścia. Z kilkuset ocenionych przeze mnie filmów średnia ocena to 6.49. Niskie oceny wystawiam bardzo rzadko, bo nie oceniam czegoś, czego nie widziałem w całości. Nie ma bowiem powodu do katowania się.

No, ale nie pisz głupot, że nie ma filmów na 1 i 10. To, że Ty wystawiasz niskie oceny bardzo rzadko nie oznacza jednocześnie, że nie ma filmów, którym z czystym sumieniem można wystawić 1/10. Tak samo jest z filmami na 10. Jeśli rzeczywiście obejrzałeś kilkaset filmów i nawet jeden z nich wg Ciebie nie zasługuje na 1 to albo miałeś niewiarygodne szczęście w doborze repertuaru, albo po prostu nie masz odwagi wystawić jedynki bo zawsze znajdziesz na siłę jakiś pozytyw.

No nie do końca jest to film o więzach rodzinnych czy o potrzebie bliskości. A przynajmniej nie tylko. I ten film nie mówi tylko "o słodkich rzeczach". Dziwnie odczytałeś ten film, no ale mniejsza z tym...

Oczywiście, zgadzam się, że antysemitom pomóc się za bardzo nie da. Są oni "namacalnym" dowodem na istnienie w czasie IIWŚ tych zjawisk, które starają się kwestionować. Ot, taki paradoks - zaprzeczanie istnieniu zezwierzęconego antysemityzmu za pomocą prezentowania w swoich postach zezwierzęconego antysemityzmu. ;)
Skoro dzisiaj żyją w Polsce zezwierzęceni antysemici, to jak to musiało wyglądać w strasznych czasach wojennych, gdy wiemy, że wojna nigdy nie uszlachetnia?

Gdyby dzisiejszym zezwierzęconym antysemitom dać widły do ręki i oznajmić im, że Żydzi nie mają prawa żyć, a ich zabijanie i przejmowanie ich domów pozostanie bezkarne, to jestem pewien, że objawiłaby się cała armia prymitywnych ludzi gotowych popełniać zbrodnie. Potem by sobie to jakoś "uzasadniali", przed świadkami, przed potomkami, przed swoim sumieniem. Albo pojawiłby się efekt wyparcia.
Tak czy owak mamy tu do czynienia z najbardziej prymitywną, patologiczną, zdegenerowaną i zdemoralizowaną częścią naszego społeczeństwa i tutaj rozmaite skrajnie złe czyny byłyby bardzo prawdopodobne, szczególnie wtedy gdy warunki (wojenne) by im sprzyjały, wszędzie szerzyłoby się bezprawie, chaos i poluzowanie zasad moralnych.

Ludzie najprymitywniejsi, najmniej wartościowi, są w stanie przekraczać wszystkie możliwe granice. Są nawet gotowi "tłumaczyć" zbrodnie na dzieciach, w tym niemowlętach. Nie mają praktycznie żadnych hamulców moralnych i ich niezwykłe wpisy na forach, pełne nienawiści, pośrednio to potwierdzają.

" ...i oznajmić im, że Żydzi nie mają prawa żyć, ..."

Naprawdę uważasz, że trzeba im to "oznajmić", bo sami nie wiedzą? ;) Tylko te konsekwencje powodują, że agresja ma charakter werbalny.

Antysemityzm sobie wsadź! Ja nie widziałem, żeby takie lamenty były wokół żydowskiej nieprzebranej nienawiści do całego świata. Dostają na to odpowiedź. Tak było, jest i będzie i żadne klątwy tego nie zmienią. Taka jest rzeczywistość. A "Ida" to parszywa żydowska propaganda i pod tym kątem jest oceniana.