Obca tradycji islamu, spychającego kobiece bohaterki w cień opowieści, współczesna adaptacja dawnych indonezyjskich legend, a jednocześnie przypowieść o byciu wiernym sobie i o źródłach kobiecości. Asa, piękna córka szamanki, by uciec przed wpływem matki, zamieszkuje ze swoją ukochaną w dżungli. Odziane w skóry dziewczyny oddają się rutynowym czynnościom – chodzą po lesie w poszukiwaniu pożywienia, polują, wieczorami po zakończonym posiłku śpiewają święte pieśni – i są szczęśliwe. Sielankę kończy sprowokowany przez szamankę wypadek. Niepocieszona Asa uwiedziona przez mężczyznę w wilczej skórze wróci do matki i zwiąże się z nim, by urodzić mu córkę. Jednak tęsknota za leśnym życiem jej nie opuści. Tkwiąca w popkulturze wyobraźnia Ismaila Basbetha nie pozwala mu trzymać się jakichkolwiek ram. Po łące kicają plastikowe króliki, role zwierząt grają biegający na czworakach aktorzy z maskami na twarzy, a przejście między światami Asy i jej matki odbywa się miejskim autobusem. Dzięki temu autorska wersja starej baśni iskrzy humorem i postmodernistyczną dziwnością.