Rówieśnik modernistycznej Ameryki, wieku 14 lat rzuca szkołę i podejmuje pracę, zyskuje tytuł książęcy - nadaje mu go banda siepaczy z doków gdzie pracował. Jego życie jako pracującego dziecka było odarte z radości. Mimo kumpelskich dobrych układów nie chce już być proletariuszem i odkrywa, że jest socjalistą głodnym wiedzy - uczy się sam bo uważa, że ta metoda jest bardziej efektywna. Potem włącza się w 'gorączkę złota' i wyrusza na północ znosząc polarne mrozy. Opisze to w "Białej ciszy" ... nauczył się tam jak ważne jest koleżeństwo - otarł się o śmierć nie raz, przetrwał bo znał sztukę przetrwania.

Po powrocie musiał utrzymać rodzinę, więc pisze jak szalony - codziennie zapisuje 1000 słów i nigdy nie zmieni metody. W wieku 25 lat stał się Kiplingiem dalekiej północy. W przebraniu przenikał do środowiska nędzarzy i z łatwością nawiązywał relacje - był geniuszem przyjaźni i samodyscypliny ... ale od młodości zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i napisał o tym bez ogródek w autobiografii.

Przed narodzinami Hoolywood powstaje 7 filmów Londona, bez wizualnej kreatywności - klapa i rozgoryczenie.

Pod koniec krótkiego życia odkrywa Junga i pisze ,, (...) zadaniem człowieka jest życie, a nie egzystencja. Chcę spłonąć w ogniu".