Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to "Goście Wieczerzy Pańskiej" i "Milczenie". Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż - lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.

Karin cierpi na schizofrenię. Razem z mężem, bratem i ojcem wybiera się na kilka dni na małą skalistą wyspę. Jej choroba nasila się gwałtownie. Ojciec, ceniony pisarz, początkowo przypatruje się cierpieniom kobiety z zawodowym zainteresowaniem, by w końcu uzmysłowić sobie własny egoizm. Mąż, który jest lekarzem, musi pogodzić się z bezradnością medycyny wobec choroby. Młodszy brat jest jedynym, który stara się naprawdę wczuć w umysł siostry. Ta, oczekując objawienia się Boga, w odruchu osamotnienia doprowadza do zbliżenia z bratem.

Nagrodzony Oscarem w 1962 roku dla najlepszego filmu zagranicznego Jak w zwierciadle określił wówczas Bergman jako swoje dzieło najbardziej osobiste. Tytuł filmu został zaczerpnięty z Biblii, gdzie czytamy: Teraz widzimy jak w zwierciadle, a wonczas - twarzą w twarz. Teraz poznaję tylko częściami, wonczas poznam i sam będę poznany. Dla Bergmana sprawą najważniejszą jest możliwość znalezienia czynnika jednoczącego ludzi, ułatwiającego im porozumienie, by mogli ujrzeć się takimi, jakimi są w istocie, a nie w wypaczonym przez lustro odbiciu. Dla reżysera czynnikiem tym wydaje się być jedno - Miłość. Obrazuje to na przykładzie skomplikowanych portretów psychologicznych i relacji między Karin, młodą kobietą chorą na schizofrenię, mieszkającą na odosobnionej wyspie na Bałtyku z mężem - lekarzem, ojcem - popularnym powieściopisarzem i przeżywającym problemy wieku dojrzewania bratem. Atmosferę filmu, z jego symboliką i metaforyką, znakomicie podkreślają doskonałe zdjęcia Svena Nykvista, stałego współpracownika Bergmana. Film ten uważa się za pierwszą część trylogii, na którą składają się poza tym Goście Wieczerzy Pańskiej i Milczenie.
[Filmoteka Narodowa]