Uwielbiam książkę i czytałam ją wielokrotnie, ta ekranizacja nie jest idealna i nie dorównuje serialowi BBC, ale przyjemnie mi się ją oglądało.

Największy plus tej produkcji to moim zdaniem cały wątek w szkole w Loowod który był bardzo dobrze zrobiony i Anna Paquin, która jest dla mnie najlepszą małą Jane z dotychczasowych ekranizacji które widziałam (oprócz mini serialu, wersje z roku 1997 i 2011).
Charlotte Gainsbourg mnie pozytywnie zaskoczyła bo czytałam mnóstwo negatywnych opinii na jej temat. Owszem czasami wydaje się nieco za zimna i drewniana, ale bije z niej taka siła, spokój i inteligencją jaką miała Jane.
Podobało mi się że aktorzy mieli taką subtelną chemię, tu przypomina mi się scena gdy po pożarze Rochester trzyma Jane za rękę, naprawdę wtedy zaiskrzyło między nimi. Dzięki temu byłam w stanie uwierzyć w ich miłość i w kilku scenach szczerze się wzruszyłam.

Największe minusy to zdecydowanie William Hurt jako Rochester. Nie chodzi o to że jest brzydki i stary, moim zdaniem był zbyt elegancki i delikatny w tej roli, zabrakło mu takiej chmurności i zmienności charakteru. Najgorsze jest jednak to że prawie przez cały film wyglądał jakby był na lekkim rauszu, w scenie oświadczyn gdy początkowo siedział na tej ławeczce miałam wrażenie że zaraz zaśnie. Uważam że to naprawdę bardzo dobry aktor, ale z tą rolą zdecydowanie sobie nie poradził.
Nie podobała mi się również zmiana w porównaniu do książki wątku St. Johna i jego sióstr oraz całkowite ominięcie pokrewieństwa jego i Jane. Rozumiem że trzeba było trochę skrócić i pozmieniać niektóre wątki by zmieścić wszystko w filmie, ale ten motyw został tutaj niemal całkowicie zniszczony.