Adaptacja z 2011 roku była pierwszą, którą obejrzałam - jeszcze przed przeczytaniem powieści, jako nastolatka. Wróciłam do niej jeszcze parę razy i traktując ten film po prostu jako inną historię, odrębny zupełnie twór - jest ciekawy, aktorzy - urodziwi, angielski klimat - ponury i chłodny. Jednak nie da się uwierzyć w przyjacielską więź, a co dopiero miłosną bądź duchową - nie między tą Jane i tym Rochesterem. Fassbender jest dobrym aktorem, ale ciężko nazwać okazywane przez niego uczucia jako te, które czuł książkowy Rochester - zdecydowanie bardziej widać tu jakąś desperację i pożądanie, ale brakuje tego, co najważniejsze - że Rochester widział w Jane nie tylko kobietę, ale również swoją przyjaciółkę, towarzysza i kogoś, kto czuje i postrzega rzeczywistość podobnie, jak on. Wyśmienicie pokazał to Timothy Dalton w ekranizacji z 1983 roku, ale też miał więcej czasu na zbudowanie i pokazanie charakteru swojej postaci. W tamtej wersji Rochester jest jednak pokazany jako człowiek; człowiek rozdarty między szczęściem po tylu latach beznadziei, a rzeczywistością; wersja z 2011 roku pokazuje go zaś jako surowego, chłodnego. Mogłoby się to jeszcze obronić, gdyby wiarygodnie pokazano jakąś chemię i przyjaźń między Jane a Edwardem, ale tutaj każda ich interakcja jest nie tyle dialogiem dwóch osób, które odkrywają w sobie przyjaciół wśród nierozumiejącym ich społeczeństwie, a suchą wymianą zdań, przeplataną momentami delikatnym flirtem. Mia dość dobrze oddała Jane, choć w jej wydaniu była ona - wręcz od samego początku - niczym w depresji, ale Fassbender (bądź scenarzyści i reżyser) nie pokazali tutaj dobrze jej relacji z Rochesterem, gdzie z charakteru mieli oni pozornie być swoimi przeciwieństwami.
Na plus mogę dodać, że Fassbender chociaż pokazał dzikość Rochestera w najważniejszych momentach i jego szorstkość, której brakło momentami w wersji z 2006 roku - która jednak broniła się dialogami. Gdyby wzięto Timothy'ego Daltona z 1983 roku i trochę podreperowano tę wersję Mii bądź dodano Jane w wykonaniu Ruth Wilson - byłoby to naprawdę znakomite.