Jest Halloween 1969 roku. Alan Parker to student, którego nękają różne wizje i który to zafascynowany jest śmiercią. Tego samego wieczoru znajomi przyłapują Alana jak ten w trakcie jednej z takich wizji próbował sobie podciąć żyły. Po wyjściu ze szpitala Alan odbiera telefon, w którym dowiaduje się, że jego matka dostała wylewu. Alan porzuca wszystkie swoje plany i autostopem postanawia dostać się do chorej matki. Podróż ta jednak nie będzie należała do najłatwiejszych, a w jej trakcie Alan spotka kilka osobliwych osób i skonfrontuje się z własną fascynacją śmiercią.

Opowiadanie King'a najpewniej zaspokoiłoby maksymalnie 30 minutowy film, natomiast Garris rozbudował je do rozmiarów filmu pełnometrażowego na aż 100 minut. Reżyser dokłada tu sporo od siebie ale zachowuje też wszystkie elementy oryginału. W pierwszej połowie Garris używa wszystkich (tanich) chwytów grozy, które czasem działają jednak głównie uwypuklają miernie skonstruowany scenariusz. Podrzuca on bohaterowi różnego rodzaju kłody, utrudnia mu podróż i nęka wizjami. Bohatera dręczą demony przeszłości jak i wizje dotyczące chorej matki, a wszystkie wydarzenia spaja element śmierci. Straszenie zaczyna jednak szybko męczyć, a wiele scen jest niezrozumiałych lub niepotrzebnych. Z drugiej strony nie można nie docenić wkładu i starań Garrisa by rozbudować opowiadanie. Pewne elementu tu zagrały, inne naturalnie nie i choć do 50 minuty film wygląda jak średni horror to reżyser Bastionu w zasadzie jeszcze nie zabrał się za właściwą treść opowiadania, a dopiero buduje grunt pod kolejne wydarzenia.

Pełna recenzja na moim fejsbukowym blogu Wieczorny Seans Filmowy. Link do fanpage'a na moim profilu. Zapraszam!