Kolejny dowód na to, że kino czeskie znajduje się lata świetle przed kinem polskim, zarówno pod względem oryginalności tematycznej, możliwości scenariusza, czy niepowtarzalnej aury tematycznej dzieł. Określenie "kino czeskie" pasuje do tego filmu, jak do mało którego. Świetna muzyka, bardzo realistyczne, w nieco hippisowskich stylu, postacie, zapadające w pamięć krajobrazy oraz pozornie niedostrzegalny, ale bardzo wyszukany czeski humor, czynią ten film godnym polecenia praktycznie każdemu. Moim zdaniem, nie jest wcale łatwo o dobre kino drogi, zaś kierunek czeski nie jest tym, gdzie szukałbym takich tematów w pierwszej kolejności. Również jednak pod tym względem film Jana Sveraka pozytywnie zaskakuje. No i to , co mi się najbardziej podobało, to niezwykle subtelny erotyzm w tej produkcji, przede wszystkim za sprawą Anny Geislerovej. Specyficzne rozumienie przez Czechów seksualności, zwłaszcza w swoistej triadzie seks-historia-religia, jest tym, co mnie najbardziej interesuje w kinematografii tego kraju. Tutaj temat został potraktowany jak zwykle "nieznośnie lekko", a przy tym mądrze, ciut sentymentalnie oraz nieco ironicznie. To bardzo dobry film.