(spóźniłem się na początek emisji w TV) - ale jednak POLECAM ten film - mimo że nie jestem miłośnikiem komedii romantycznych. Ci, którzy czytają tu narzekania - nie dajcie się zwieść. Mimo (gdyby przymierzyć ściśle do realności) ryzykowności moralnej sytuacji pokazanej w filmie (ryzykować miłość z oszustem?), jednak trzeba dostrzec zrównoważenie tej filmowej iluzji dobrze znaną skądinąd rzeczywistością psychologii kobiecej. Właśnie również tak - mniej więcej - kobiety zdobywają mężczyzn: doprowadzając ich do "samodzielnego" wyboru - by wydawało im się, że sami wybierają, choć sami wcześniej zostali wybrani. Równoważona jest ta typowa dla komedii romantycznych iluzja również znakomitą - perfekcyjną - grą aktorską i operowanie EROTYKĄ, a nie ulubioną pałą baseballową filmowców: seksem. Słusznie poniżej napisano (nikah), że może jest to film w jednej tylko tonacji - przyznaję, że od początku łatwo przewidzieć dalszy ciąg - ale komedie romantyczne tak mają. Mimo wielokrotnego przeciągania przez ekran tej babeczki z za dużym dekoltem widz moim zdaniem pozostaje dziwnie czysty - bez poczucia niesmaku i nawet zdziwiony, że można w sposób tak lekki i gustowny opowiadać tę historię. (Swoją drogą gdyby to był "popularny film z Hollywood" - ile razy już usłyszelibyśmy rubaszne, soczyste zdania z "dołu materialno-cielesnego" i weszlibyśmy w kupę filmu typu "40-letni prawiczek" lub "American Pie".) Przyjemnie się zdziwiłem, że gdy widzę nawet najpierw dekolt Carre, to szybko skupiam się na OSOBIE granej przez aktorkę i daję się uwieść nie "kapiącemu z ekranu seksowi" (nie kapał na szczęście), lecz humorowi sytuacji i silnemu złudzeniu prawdy w filmie - dzięki świetnej grze i reżyserii.