Rok 1816, wyspa Świętej Heleny. Napoleon przyjmuje na audiencji nowego gubernatora wyspy - Hudsona Lowe'a. W jej rezultacie Lowe zarządza wzmożenie obserwacji cesarza. Napoleon odczuwa dolegliwości żołądkowe. Obawiając się otrucia ze strony Lowe'a, Bonaparte zarządza, by Montholon sprawdzał jego pożywienie. Hudson Lowe proponuje wszelką pomoc Napoleonowi, lecz ten go wypędza, doprowadzając do furii gubernatora. Stan zdrowia Napoleona pogarsza się. Nakazuje rozgłosić, że z winy gubernatora pozbawiono go opieki lekarskiej, ale nie chce przyjąć żadnego z proponowanych lekarzy. Lowe, obawiając się skandalu, odwołuje wszystkie wcześniej wprowadzone ograniczenia wobec internowanego. Lowe otrzymuje audiencję u swego jeńca, która i tym razem kończy się demonstracją dumy i bezczelności Napoleona.

W czerwcu 1815 roku, po bitwie pod Waterloo, cesarz Napoleon Bonaparte abdykował i oddał się w ręce Anglików. Mocarstwa sprzymierzone postanowiły internować go na atlantyckiej wyspie Świętej Heleny, gdzie przydzielono mu ściśle strzeżoną posiadłość Longwood. 17 kwietnia 1816 roku Bonapartego odwiedza gubernator wyspy Hudson Lowe, ale nie zostaje wpuszczony do posiadłości: musi złożyć podanie o audiencję na ręce marszałka, hrabiego Bertranda. Życie w Longwood podporządkowane jest drobiazgowemu protokołowi wojskowemu. Bonaparte dyktuje pamiętniki Las Casesowi, zażywa konnych przejażdżek w galowym mundurze, przestrzega rytuału posiłków. Przedstawiciele sprzymierzonych obawiają się ucieczki jeńca, ale nie mogą uzgodnić jednomyślnych zasad jego traktowania. Z gubernatorem Napoleon toczy złośliwą wojnę ignorując zarządzenia. Jego stan zdrowia pogarsza się, ale Bonaparte nie dopuszcza do siebie żadnych lekarzy. Dyktuje Montholonowi testament i list otwarty do gubernatora. Agonia trwa kilka dni. 5 maja 1921 roku Napoleon umiera. Hudson Lowe nie musi już uzyskiwać zgody na ostatnią wizytę w Longwood.

Filmowe ujęcie ostatnich lat życia Napoleona Bonaparte, spędzonych na Wyspie Św. Heleny. Angielski gubernator Hudson Lowe przybywa na Wyspę Św. Heleny, gdzie po klęsce pod Waterloo został internowany Napoleon Bonaparte. Między nadzorcą a zdetronizowanym władcą niemal natychmiast wybucha konflikt, który prowadzi do cichej wojny. Napoleon, mimo swojej trudnej sytuacji, domaga się szacunku należnego cesarzowi i utrzymania standardów, do jakich przywykł. Lowe szykanami i ograniczeniami próbuje złamać więźnia i zmusić go do uznania swojej władzy. Gdy Bonaparte zaczyna chorować, odmawia przyjęcia pomocy ze strony gubernatora. Jego śmierć jest także osobistą klęską Lowe’a.
[center][/center]