Gorąco zachęcam do obejrzenia, gwarantuję, że nie doznacie zawodu.
Pozdrawiam

Sprzedane! Nic mnie nie zachęca bardziej, niż bliscy widzowi boharetowie. Teraz tylko gdzieś dorwać ten film...

Bardzo prosta sprawa, jeżeli jeszcze go nie oglądnołeś. Skątaktuj się, dam namiary.
pozdrawiam

Ciekawe, że odebrałem ten film, oglądając go w latach 70., jako dość oczywisty: byliśmy już po doświadczeniach "nowej fali" w kinie angielskim i brytyjskim (>> ... koloryt kontestacyjnego realizmu, z naturalną scenografią i zwykłymi, przypominającymi przeciętnego widza aktorami. <<). Natomiast, w przeciwieństwie do "nowofalowych" filmów, ten zachwycał delikatnością, prostotą i niewydumaną prawdą przekazu.

Strasznie mierziła mnie narracja w tym filmie, a te retrospekcje tylko wprowadzały chaos.

Możliwe. Dawno oglądałam i kompletnie nie pamiętam tego filmu:)

Wczoraj na Polsacie puszczali :P niemały szok, że film z Hoffmanem i Farrow z 1969 puścił Polsat.

Taki urok Polsatu - z 95 (a może i z 99) % tego co puszczają to chłam i badziewie, ale regularnie czas od czasu (z rzadka) puszczają też wartościowe filmy. W ostatnim półroczu prócz JiM dali też np. "Okruchy dnia", "Tootsie", "Bez złych intencji", "...i sprawiedliwość dla wszystkich" - mówię o głównym Polsacie. Wszytko to w godzinach późnych - 23:00 albo później. Chwała im i za to, i oby tak dalej.

Czytam: "Strasznie mierziła mnie narracja w tym filmie, a te retrospekcje tylko wprowadzały chaos" - i już wiem, że ktoś nie zrozumiał filmu. Właśnie retrospekcja tłumaczy przecież motywy, jakimi kierują się bohaterowie. Bez tego mielibyśmy historyjkę o dwojgu neurotykach, którzy sami nie wiedzą, czego chcą. Ale kiedy się dowiadujemy, że Mary spotyka się z żonatym mężczyzną (który nie zamierza ani zakończyć tego romansu, ani rozwieść się z żoną), a John miał niedojrzałą matkę (i na dodatek ostatnio zakończył związek z równie dziecinną modelką) - wszystko zaczyna być zrozumiałe. To jest film o tym, że aby zacząć życie od nowa, trzeba uporać się z "demonami przeszłości".