Kaskaderzy - anonimowi bohaterowie filmów. To dzięki nim sceny akcji nabierają odpowiedniego rozmachu i trzymają widzów w napięciu do samego końca. To m.in. ich brawurze, odwadze i uwielbieniu adrenaliny zawdzięczamy najbardziej widowiskowe momenty filmów i to oni pozostają w cieniu wszystkich - począwszy od gwiazd, reżyserów, producentów, aż po scenografów, kostiumografów i twórców efektów specjalnych.

Film Hala Needhama stanowi hołd dla nich. Ciężko go jednak nazwać komedią, bo fabuła de facto do zabawnych nie należy. Luźną atmosferę film zawdzięcza swoim bohaterom, ich rozrywkowemu stylowi życia, przyjacielskim stosunkom i umiłowaniu brawurki. Skupienie fabuły na nich pozwala zapomnieć o takich detalach jak kompletne nie liczenie się z ich zdaniem przez reżysera, większe zainteresowanie bezpieczeństwem i życiem psa niż ich, zdemolowanie baru po alkoholu, czy nagminne łamanie prawa.

Chociaż film jest raczej komediodramatem, scen akcji również nie zabraknie. Mamy westernowy pokaz kaskaderski, bijatykę w barze, a także popisowe przechodzenie między jadącymi samochodami. Spektakularnym finałem jest szaleńcza jazda pontiaciem przez plan rozpadającego się miasta. Kraksy, wybuchy, walące się budynki - takiej sceny nie powstydziłby się żaden film katastroficzny!

Czy zatem warto obejrzeć "Kaskaderów"? Jest to specyficzna mieszanka dramatu, komedii i scen akcji utrzymana w awanturniczo-zawadiackim stylu "Mistrz kierownicy ucieka". Nie pozbawiona jest charakteru i uroku, ale do ideału też jej trochę brakuje. Nieco umowny charakter całości i jednowymiarowa postać reżysera osłabiają siłę dramatu, zaś komediowe akcenty niczym oryginalnym się nie wyróżniają. Film głównie dla zwolenników klimatu lat '70, Reynoldsa i samych kaskaderów.
2-3/5