"Sisif łagodnie wyruszył jak promień słońca, które zrzeka się okna o zmierzchu. Jego dusza wreszcie się uwolniła, a jedno z jej ciemnych skrzydeł popieściło beztroską młodą Normę, obracającą się wciąż w kole udręki."

Abel Gance był gigantem sztuki, kina, którego geniusz artystycznej odwagi i wizji humanistycznej stworzył arcydzieła, które zainspirowały wielu innych reżyserów; np. Georg W. Pabst był jego wielkim wielbicielem, pod wpływem La Roue stworzył takie filmy jak Pandora's Box, Das Tagebuch einer Verlorenen, Secrets of a Soul. A. Gance stworzył filmy, które są unikalne i ponadczasowe; pokazał w nich dylematy i sukcesy ludzi dążących do ideału. Był również poetą, co wspaniale uwidacznia w La Roue, czy to w obrazie, czy napisach. Wykorzystał w filmie cytaty również innych artystów, jak choćby (jeśli dobrze pamiętam) Rudyarda Kiplinga. Arcydzieło, jakim jest La Roue, zostało okrzyknięte przez artystów i intelektualistów wybitnym dokonaniem sztuki współczesnej; Akira Kurosawa powiedział, że pierwszym filmem, który zrobił na nim naprawdę wielkie wrażenie był właśnie La Roue.