Jako, że jest to mój pierwszy horror z wytwórni Hammer, jaki widziałem i jeden z pierwszych
w ogóle, darzę go niezmierną sympatią. Niestety jest to film zmarnowanego, pod wieloma
względami, potencjału. Od razu jednak zaznaczam, iż mimo wszystko zachęcam do
poznania go. Jego zaletami są mroczny, tajemniczy nastrój, design stwora (choć dzisiaj nie
robiący wielkiego wrażenia), kreacje aktorskie. Ambiwalentnie rozpatruję genezę źródła
zagrożenia, gdyż z jednej strony jest to intrygujący motyw zemsty „niecywilizowanych” kultur
za eksploatację ich przez bardziej rozwinięte kraje, a z drugiej dość stereotypowy wizerunek
bliskiego wschodu. Niestety, im bliżej końca filmu tym bardziej się on rozsypuje. Razi brak
logiki w zachowaniu głównej bohaterki, zniesmacza zastosowanie chwytu deus ex machina,
odstręcza nieobecność prawdziwej, finalnej konfrontacji z bestią. Gdyby nie te irytujące
wady, powstałby jeden z najlepszych obrazów Hammera, a tak jest zaledwie dobrze.