Elita jest zła, życie dla pieniędzy jest złe.

...:::[SPOILER]:::...
Po ostatnich problemach z zadłużeniem Grecji i USA, myślałem też o tym filmie jako o dezaprobacie wobec nadmiernej konsumpcji świata zachodu - kelnerzy, mogący obrazować państwa uboższe, dostarczają swe bogactwa (w tym przypadku jedzenie, wliczając w to gatunki zagrożone typu nosorożec) licząc na przychylność, której się jednak nie doczekają, bo zachód gra tylko dla siebie oddzielając się od nich coraz bardziej.
Zdaję sobie sprawę, że to raczej nadinterpretacja. :)
Chociaż na dobrą sprawę jest tylko odniesieniem Twojej interpretacji (z którą się zgadzam) do większej skali - możliwe jednak że niesłusznie.
...:::[SPOILER OFF]:::...

wydaje mi się, że można tam było tez wyłapać pewną formę zezwierzęcenia ludzi, a także, hm, głupotę? i stosunek do niej ludzi mądrych - kobieta przy stole przyglądała się z przestrachem rozbuchanej konsumpcji, choć sama się jej ostatecznie podporządkowała, 'główny kelner' z kolei częściowo był uległy, lecz ostatecznie wyraził swoje politowanie i szacunek dla panów możnych.

dawno już nie widziałam tak dobrego filmu krótkometrażowego!

Zezwierzęcenia? A zwierzęta to wyszukują przedstawicieli ginących gatunków żeby pokazać że stać je na lepsze żarcie niż plebs, niszczą planetę bo są zblazowane i nudzi im się?

Doskonała zgrywa :D Świetny przykład na to jak udatnie estetyka może flirtować z treścią, lub jej zupełnym brakiem. Jeśli chodzi o próbę interpretacji, to zdecydowanie trzymałbym się klucza filmowego oraz ewidentnych nawiązań do sztuk plastycznych. Zatem na pierwszy ogień "Wielkie żarcie" i "Zmierzch bogów", całość przyprawiona odrobiną kina węgierskiego np. filmy György Pálfi, nie wspominając o surrealizmie francuskim ostatniej dekady XX w. ("Delicatessen", "Miasto zaginionych dzieci"). Gdyby dalej iść tym tropem, to zahaczymy również, choć to już mocno naciągane, o "Dziewięć żywotów Tomasza Katza" i "Hotel Splendide". Pewne coś się jeszcze znajdzie. Żyrandol nie daje spokoju...
Sztuki plastyczne, to mroczny surrealizm francuzów i duszny ekspresjonizm Republiki Weimarskiej, czyli Dix i Grosz. Ujęcia potraw to z jednej strony nawiązanie do kreatur Boscha (a co za tym idzie średniowieczna tradycja przedstawiania obżarstwa - Brougel), z drugiej podjęcie konwencji XIX w. malarstwa i ilustratorstwa przyrodniczego, może również próba konfrontacji z martwymi naturami przedstawiającymi wykwintne dania na równi z oskórowanymi zającami. Pełno tego.
Podsumowując, film umiejętnie skrojony, a przy tym nie pozbawiony osobliwego humoru. Znamienity prztyczek dla "burżuazji", ale nie tylko. Nie wiedzieć czemu przyszedł mi na myśl hołubiony przez Borgesa regressus ad infinitum, bo nie mamy bladego pojęcia jak działa przedstawiony mechanizm spadania, nie znamy ani początku ani tym bardziej końca, widzimy jedynie diaboliczny wycinek mąk piekielnych. To tak metafizycznie, a przyziemnie, to nie sposób zaprzeczyć - ewidentna krytyka braku umiaru.

Bardzo fajna analiza. Ja dorzucę jeszcze moje skojarzenie - "Dyskretny urok burżuazji" Bunuela.

jak już piszemy o malarstwie w kontekście tego filmu, to nie można pominąć barokowych martwych natur i symboliki vanitatywnej :D jednak tutaj doszukiwałabym się najbardziej znaczących odniesień, instrumenty w kadrze też się świetnie w ten motyw wpisują

Po części zgadzam się z przedmówcami. pozwolę sobie dorzucić swoje trzy grosze - nieodparcie nasuwały mi się w trakcie seansu skojarzenia z kolejnymi kręgami piekła z "Boskiej Komedii" Dantego.
Tym bardziej przekonałem się do tej interpretacji po scenie z kobietą, która z przerażeniem patrzyła na swych towarzyszy, a potem ponownie do nich dołączyła:
"Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy wchodzicie". Dla tych, którzy wkroczyli do piekła nie ma już odwrotu.

Ten krótki film można interpretować jako wizja alterglobalistyczną z ujęciem neoliberalizmu, lokaje są tu przedstawicielami proletariatu, pracują stale aby zaspokoić gościom niezdrowy apetyt na coraz więcej i więcej. (za wikipedią http://fr.wikipedia.org/wiki/Next_Floor)

Generalnie genialne :) wszystko co mówicie, piszecie pasuje idealnie... ja jeszcze bym podczepił pod to szeroko rozumiany wegetarianów :)
....a nawet problem z wymierającymi gatunkami :)
także bardzo fajnie nakreślony "OBRAZ".
I jak z obrazem i wierszem, im większa dwuznaczność i mnogość interpretacji tym ciekawiej się to oglada.
Tym bardziej po raz kolejny

*wegetarian :)
Krytyka rozbestwionego konsumpcjonizmu zawsze dochodzi w pewnym momencie do krytyki jedzenia mięsa i jest to bardzo dobrze uzasadnione. Cieszę się, że Villeneuva użył takiej scenografii, jest niesamowicie sugestywna. Tak swoją drogą to jest jeszcze jeden cichy bohater w tym shorcie, a mianowicie niszczony budynek, który zabija też naszych bohaterów (chociaż to w sumie bardziej akt autodestrukcji), fajna metafora relacji Ziemia - chciwe korporacje.
Ogólnie to jeśli idziemy taką ścieżką interpretacyjną, to nie wiem, kim jest kelner patrzący na widza w ostatnim ujęciu. Bo tak patrząc wprost na film, to on kontrolował całą sytuację. Nie ma analogii w realnym świecie, chyba, że kelner to Bóg albo inna siła wyższa :D

To takie przyjemne uczucie, kiedy 10 minutowy short zmusza do myślenia

To może ten kelner zarządzającym wszystkim jest symbolem pieniądza? :)

Nie odebrałem tego jako o bogatych ludziach, zauważ, że tu wszystko jest staroświeckie, taka licentia poetica, film jest abstrakcyjny, to satyra w ogóle na społeczeństwo konsumpcyjne, czyli nas wszystkich

Dla mnie tu bogaci są symbolem całego społeczeństwa, które jakby dać im kasę robiłoby to samo, byleby dołączyć do elity. Ale generalnie zblazowane, znudzone społeczeństwo pędzące ku katastrofie, niszczące bez umiaru planetę. Za karę spada w dół czyli do piekła, wie że spadnie, ale zawrócić już nie potrafi. Może i fajnie zrobione, ale po reżyserze Blade Runnera i Sicario spodziewałam się więcej, dużo więcej.

Mogłabyś spodziewać się dużo więcej gdyby to był nowy film, a jednak powstał ponad dekadę temu, więc nie wiem skąd to rozczarowanie. Jest to po prostu bardzo dobry, oryginalny, wymowny krótki metraż. Ocena pięć jest zdecydowanie krzywdząca.