W tym filmie wszystko leży...

Scenariusz - leży, pisany chyba podczas narkotykowego uniesienia. Jeśli ktoś doszukuje się tu większego sensu to raczej na siłę.

Pseudo-itelektualna brednia. Owszem pokazuje on wiele idiotyzmów w których kreowaniu amarykanie są mistrzami - jednak Ci z których wad Richard Kelly próbuje kpić i tak tego nie dostrzegą.

Reżyser po wyskoku jakim był "Donnie Darko" spada pionowo w dół. Najpierw "Domino" który był nieudaną podróbką świetnego gangsterskiego kina, a teraz "Southland Tales". Obawiam się, że Richard Kelly za szybko błysnął - zanim jeszcze rozwinął się jako artysta, a teraz dołączył go grona tych którzy sądzą, że są wielcy nawet jeśli tworzą kicz, a kto niby nie dostrzega ich "geniuszu" jest...(dopiszcie sobie co chcecie)

Aktorzy (za duże słowo) w tym filmie nie ma aktorów. "The Rock", "Buffy" czy "Dude wiecznie szukający bryki". Jeśli ten film miał być intelektualną komedią to dzięki nim stał się groteskową tragedią. Bo przecież nikt z nich nie grał po prostu byli tacy jak zawsze, no ale ktoś ich wybrał i pewnie myślał, że wie co robi.

ORYGINALNY i ARTYSTYCZNY? Jeśli ktoś twierdzi, że ten film taki jest to widocznie nie ma pojęcia o kinie lat 80-tych - choćby pierwszy z brzegu "Brazil" który w przeciwieństwie do "dział" Kelly'ego ma głębie.

Na co by nie spojrzeć w tym filmie wszystko leży i oglądanie go wymaga sporego wysiłku, a doszukanie się w nim czegoś wartościowego wymaga zebrania w sobie siły Pudziana, Szwarzenegerra(z lat 80tych) i The Rocka razem wziętych - przynajmniej kiedy ogląda się ten film na trzeźwo (gdyż tak niestety miałem nieprzyjemność go oglądać).