drzewo, a zwłaszcza "TO" drzewo miało w filmie sens symboliczny. Pod nim we śnie Kaziuk żył obficie, z kobietą, miał śmietanę, miał salceson (produkty spożywane przy szczególnych okazjach). Jego życie było proste lecz pobożne i mimo ubóstwa, wystarczające. Poza tym każde drzewo jest zaklętym człowiekiem i to pod tym drzewem leżał złoty koń, a raczej miał leżeć. Spalenie tego drzewa oznaczało nadejście "nieuchronnego", które dziad przewidywał. Skończył się spokój, harmonia, bo w ludziach coraz więcej zła. biją się nie wiadomo o co i zaniedbują tradycję (o to chodziło z tą kosą, ludzie prowadzili żniwa za pomocą sierpów, a kosa była tylko do siana, jej użycie było sprzeniewierzeniem się wszelkim wartościom, tzn. oczywiście w wymiarze filmu, w rzeczywistości trochę inaczej to wyglądało). Poza tym morderstwo, grzech jawny i taki sprośny i wszystko to co w Kaziuku się kotłowało, doprowadziły do skończenia czasów starej dobrej rzeczywistości. To trochę tak jak w raju, kiedy ludzie sprzeniewierzyli się Bogu, skosztowali owocu lecz ich życie zmieniło się na gorsze, nieuchronne. Drzewo spłonęło. Drzewo poznania dobra i zła.

a, no to spoko, właśnie nie byłam pewna o co chodzi z tą kosą

Chodziło o to że kosą ścina śmierć

Kosa to narzędzie śmierci, i chyba nawet w filmie to zostało powiedziane.

W książce natomiast, według mnie, "ciemnota" ukazana jest negatywnie.

Ja właśnie mam problem z oceną- pokazano "ciemnotę" jako coś złego czy dobrego? Z jednej strony, żył sobie chłop życiem spokojnym i w swojej ocenie dobrym, a tu przyszło nowe, namieszało i doszło do tragedii. Z drugiej strony nie da się nie zauważyć, że to strach przed ulepszeniami wywoływał u bohaterów agresję, której wynikiem była końcowa scena (to nie innowator z kosą zaczął atak, tylko konserwatyści z sierpami).

Zadni "konserwatyści", tylko lewak, który porzucił tradycję. Na tym polega dramat tzw. postępu.

Dramat postępu? Zobaczyłem ten film i mam mieszane uczucia, bo niby żyli spokojnie i w zgodzie z naturą, ale... już korzystali z dobrodziejstw cywilizacji.
Chatka murowana, nie drewniana. Na podłodze drewno, a nie klepisko. Zboże już nowoczesne, a nie po dwa ziarna na kłos.
Cały problem, z "dramatem postępu" jest w głowach ludzi którzy myślą, że postęp to dramat. Tacy ludzie wybierają sobie najwygodniejszą epokę dla siebie (w tym wypadku, już sobie wygodnie mieszkać i mieć przyzwoite plony, inni woeli by to + prąd, jeszcze inni to plus proste maszyny...) i mówią, że wszystko co dalej jest już zepsute.
Zainteresuj się proszę historią, to co mnie urzekło najbardziej w tym filmie to pytania jakiej narodowości się czują. Odpowiedź "ja tutejszy" uświadomiła mi jak bardzo Ci ludzie z najniższych warstw mieli przesrane. Granice się zmieniają, wojska przechodzą, a jedynym celem polskiej wsi było wykarmienie pana. Fascynyjące jest też to, jak udało się z takich prostych ludzi w kilka ostatich wieków zbudować patryjotyzm. Przecież większość z nas miała takich "tutejszych" przodków.

Z nacjonalizmów i patriotyzmu nic dobrego dla polskiego chłopa nie wynikło

koleżanka nie zna historii... albo zna tę lewacką

A jaka jest prawa historia?

Hahah

Ciekawa analiza

Generalnie chodzi o ukazanie strachu przed nowym, innym, nietradycyjnym. Przecież dziś mamy u dość sporej części naszego społeczeństwa dokładnie to samo. Edukacja seksualna, geje, czarni, uchodźcy, ludzie majętni, wykształciuchy, ateiści itd. Dla pewnej grupy Polska powinna być tą z Taplarów - prostą, tradycyjną Polską, narodem wybranym. Dlatego tak wielu ludzi nadal hołubi komunę, bo było prosto - była praca, było co jeść, była wódka, był kościół, jeden program w TV, żadnych udziwnień.

wręcz przeciwnie, nie odwracaj Pan kota ogonem... otwartość na wszystko, koń z koniem, walka z kościołem, czyli to co niesie "postęp", do tego lewacki porządek rzeczy to wszystko to właśnie ten PRL

Co to za brednie?

I tak jak w filmie, coraz gorzej się dzieje a nie lepiej. Odchodzenie od tradycji to sprzeniewierzanie się prawom natury. Postęp powolny i naturalny jest dobry oraz szlachetny i jak najbardziej konserwatywny, ale nowoczesność w wizjach socjalistów i modernistów to czysta rewolucja i anarchia, z którą trzeba walczyć.

Prawda jest taka że im człowiek mniej wie tym jest bardziej szczęśliwy i wystarczy mu do szczęścia dach nad głową, pajda chleba z masłem i ławeczka na ganku. A ci co im wiecznie mało i mało nigdy nie będą syci, choćby nie wiem ile mieli, więc są nieszczęśliwi

Wegetacja oparta na tym, co nie ma szans się poprawić nie ma nic wspólnego ze szczęściem. Szczęście to osiągnięcie tego, o czym się marzy, a marzenia potrzebują materii. I choćby w scenie z "pisaniem" po śniegu widać, że Kaziuk chciałby choćby nie być analfabetą. To dzięki takim "Kaziukom", którzy zobaczyli, o czym można marzyć i na miarę swoich możliwości dali temu życie, dziś mamy domy, autostrady, zaawansowaną medycynę, seks na jeźdźca ;)...

Marzenia są czymś nie osiągalnym inaczej nie nazywaĺyby sie marzeniami. Można mieć cele , dązenia i je realizowac ale marzeń nie zrealizujesz. A jeśli chodzi i życie to czy jest sie biednym czy bogatym jak Bezos to każdemu do żucia wystarczy mieć co zjeść, w co sie ubrac i mieć gdzie spać. Cała reszta jest już tylko na pokaz

Nieosiągalne są mrzonki, a nie marzenia. Marzenia mogą realne (i takie w sprzyjających okolicznościach - a ich częścią jest wiedza - przeistoczą się w cele), i mało realne (ale to nie oznacza, że ich realizacja jest wykluczona, życie pisze przeróżne scenariusze).
"Do nas należy dać im moc i zbroję,
By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość" ;)

I ja nie mówię o tym, co wystarczy do (prze)życia, a o tym, czego jednostka potrzebuje do szczęścia. Gdyby wszystkim do "szczęścia" wystarczało mieć co zjeść, w co się ubrać i gdzie spać to do tej pory żylibyśmy w jaskiniach (albo i to nie, tylko na drzewach). I jednemu to rzeczywiście wystarczy, ale już dla siebie, swoich dzieci, innych ludzi będzie chciał czegoś więcej. Cytując np. Semmelweisa, obserwującego umierające w połogu (z braku antyseptyki) kobiety: " to uczyniło mnie tak nieszczęśliwym, że życie wydawało się bezwartościowe". A przecież ten człowiek, wtedy już lekarz specjalista w wiedeńskim szpitalu miał jak najbardziej w co się ubrać, co zjeść i gdzie spać...

Cele są do osiągniecia. A marzyć to można o lataniu, teleportacji albo żeby być Angeliną Jolie

Ale przecież latamy, bo są samoloty czy paralotnie... Angeliną Jolie też można "być" dzięki operacjom plastycznym czy, dla "zachowawczych", dzięki filtrom w aplikacjach albo w fotoszopie. Jak widać wczorajsze marzenia są dzisiejszą rzeczywistością, więc być może nasi wnukowie będą się teleportować...