Tak, np. w Cinema City. Tylko w niektórych jest w 3D - ale warto zobaczyć to w trójwymiarze, niektóre efekty są świetne!

Ja probowałem oglądać bez okularów wersję 3D, tak miałem dość tego 3d :) ale obraz jej wówczas niewyraźny :( za to normalnie jasny.

Do teraz jak sobie przypominam 15-metrową dziewczynkę na lewitującej przed ekranem podłodze to mam wrażenie że kręci mi się w głowie.

Niektórzy twierdzą ze te 3d jest fajne, także nie chcę nikogo zniechęcać, ale przynajmniej w obecnej wersji to nie dla mnie.

Moim zdaniem wersja 3D jest warta obejrzenia. Efekty są subtelne, w większości mało agresywne, nie męczą. A głębia obrazu jedynie potęguje efekt odrealnienia, który widoczny jest w całej stylistyce filmu.

Z tym co piszesz w dużej mierze się zgadzam, 3d miało też swoje zalety, ale jak dla mnie nie tylko.

Może się mylę, ale przypuszczam, że gdy obraz jest płaski, to człowiek jest przyzwyczajony do nieświadomego zrobienia sobie poprawki na takie rzeczy jak odległość czy kąt widzenia, "bo to tylko obraz".

Natomiast, gdy trzeci wymiar jest dany "czarno na białym" jak w rzeczywistości, to przynajmniej ja mam już z taką poprawką problemy, bo w końcu widzenie trójwymiarowe człowiek wykorzystuje między innymi właśnie do oceny wielkości przedmiotów. Ale może się da do tego przyzwyczaić.

Inna rzecz to kwestia projektora - obraz był przez te okulary po prostu ciemny, i w ogóle jakiś nierzeczywisty, jakieś poświaty na nim były czy coś.

Tymczasem ja się chciałem przyjrzeć niekomputerowej animacji poklatkowej, z jej subtelnością tekstur i świateł przypominających te w realnym świecie, więc 3d kosztem niższej jakości projekcji mnie nie zachwycało.

P. S. Pomijając te 3d, animacja poklatkowa robi wrażenie, super tekstury, światło itp.