Arcydzieło Godfreya Reggio składające się z obrazów i dźwięków. To naprawdę wielka sztuka, żeby z tych dwóch elementów, bez użycia słów, opowiedzieć historię współczesnego świata. Ponad godzinna impresja Reggio jest iście imponującym audiowizualnym majstersztykiem łączącym w sobie wspaniałe panoramiczne zdjęcia Rona Fricke z na przemian monumentalną i subtelną ścieżką dźwiękową Phillipa Glassa. "Koyaanisqatsi" w języku Hopi oznacza w wolnym tłumaczeniu szalone czy też wyrwane z harmonii życie i tego też jesteśmy świadkami na ekranie. Najpierw obserwujemy świat w jego najczystszej formie, zobrazowany za pomocą zapierających dech w piersiach krajobrazów i naturalnych procesów, ale dość szybko zostaje on przydepnięty buciorem współczesnej cywilizacji i nagle zamiast obrazowania natury, film Reggio zaczyna wyrażać tęsknotę za straconym pięknem dawnego świata, zastąpionym przez zupełnie inny rodzaj harmonii: mechaniczny i duszny konsumpcjonizm współczesnej cywilizacji.