z cyklu: chwilunia, uno momento, nie daj opętać się pacjentom.. trochę Shock Corridor, trochę Allo Allo, zasada klin klinem jako remedium na osiem miliardów wariatów..

Widziałam go dobre 10 lat temu i wtedy mi bardziej się spodobał, teraz humor mnie prawie wcale nie śmieszył, szczerze...nie przypominam sobie takiego momentu.
Prawdziwy dom wariatów :)

Trochę końcówka za dramatyczna i humor dość z bródką, ale 6 zasłużone.

Obejrzałem go już dwa razy i zawsze bardzo mi się podobał. Świetny scenariusz, obsada (pacjenci szpitalu byli genialni! :)) i scenografia.