Chciałoby się poprosić właściciela jakiegoś chrapliwego głosu, o zaśpiewanie nowej wersji starego przeboju opiewającego piękno wszechświata.
O ile cały wszechświat niezmiennie zachwyca i niezmiennie się rozrasta o tyle ludzie..
ludzie są dziwni.
Dziwni i brzydcy.
Czyż nie tak, Kirsten? http://s9.favim.com/orig/130822/kristen-stewart-photography-princess-snow-white- Favim.com-868126.png
(Piękna księżniczka, która swą urodą miała spowodować szaleństwo władczyni ?)
Apokaliptyczny światek, który równie dobrze mógł się rozgrywać w wydrążonym łyżką do lodów obszarze Marsa (Cowboy Bebop) dogorywa jak ognisko w głębi mrocznego lasu.
A jednak komuś się chce. Jakaś blond cizia ma jeszcze ambicję, by przejąć kontrolę nad królestwem. Jakiś pijak , wdowiec, ma ochotę przywołać żonkę zza grobu i jeszcze raz wtulić się w jej pachnące jaśminem włosy. Półżywa królewna ucieka z zamku i błąka się po lesie, z którego nie ma wyjścia.
Jakoś zaczyna się to układać. Ktoś upadł w krytycznym momencie, udało się królewnie kogoś drasnąć, mroczny las jednak nie jest mroczny (kto wie, może to zasługa niewinności królewny). Pojawiają się krasnoludy, wstrętne wróżki oraz.. biały.. zwierz , który.. stoi pod drzewem.. i czeka..
na nią. Oto ona, źródło życia. Biała skóra, czerwone usta i przejmujący smutek.
Powinniśmy za nią pójść, inaczej zginiemy.
Chce się żyć?


Dla mnie bez sensu 2/10