- jest typowa dla chrześcijańskiego świata - czego oryginalności w świecie my czasem nie doceniamy - może być nazwana przetłumaczeniem Ewangelii. Cała historia z uwiedzeniem przez zło i ratunkiem niesionym przez miłość idealnie przystaje do duchowych prawd chrześcijaństwa o pokusach szatana i o jego bezbronności wobec miłości ludzkiej i Boskiej. Jest to właściwe dla naszego kręgu kulturowego, bo w Azji może by ukazywano tamtejsze ideały, jak może wyzwolenie się od cierpienia, dążenie do nirwany.

Sam film jest bardzo dobry od strony scenograficznej (mnóstwo ciekawych rekwizytów, dobrze dobrane plenery w miejscach zabytkowych), niezły wizualnie (piękne, naturalne pejzaże), nieco gorszy od strony aktorskiej (nie wiem dlaczego w tego typu niemieckich produkcjach - tu częściowo jest ona fińska - dorośli grają na ogół manierycznie, jakby dla małych dzieci, a główni bohaterowie, najczęściej młodzi - jakby adresowali swój styl gry do starszych dzieci lub wręcz do młodzieży). Wyeksponowano wątki poszukiwania Kaja - to jakby film drogi; wykorzystując to pokazano kilka ciekawych typów i niejednoznaczności psychologicznych (dwór, rozbójnicy, młoda rozbójniczka).