Frears przedstawił tu wiele warstw społecznych: monarchów, polityków oraz resztę społeczeństwa. Nikogo na szczęście z tej grupy nie wyidealizował ani też z nikogo nie szydził. Postawę Elżbiety II należy oceniać przez pryzmat jej długiego okresu rządzenia oraz doświadczeń i wychowania jakie otrzymała podczas długiego życia. Helen Mirren znakomicie pokazała rozterki tej reprezentantki niemodnego ustroju jakim jest monarchia.
Skromny, kameralny dramat o trudnej sztuce bycia wyłącznie osobą reprezentatywną, za to jednocześnie ikoną kraju, którym rządzi. Dla tych, których brytyjskie kino, z jego całym zniuansowaniem i klasą nie nuży, polecam ten film bez mrugnięcia okiem. Innych może raczej znudzić.