Tomek (Olaf Lubaszenko) ma dziewiętnaście lat, jest młodym, wrażliwym człowiekiem. Mieszka u matki swojego przyjaciela, który wyjechał z misją wojskową do Syrii. Wieczorami przez lunetę podgląda mieszkającą w pobliżu Magdę (Grażyna Szapołowska), piękną, dojrzałą kobietę. Odziera ją z prywatności, z ukrycia próbuje ingerować w jej życie osobiste, podstępem doprowadza do pozornie przypadkowych spotkań. Przy tym dokonuje poświęceń, znamionujących wielkie uczucie. 
Pewnego dnia, wyjawia Magdzie całą prawdę, uzasadniając swoje postępowanie miłością. Kobieta jest oburzona, nie daje wiary uczuciom Tomka. Mimo to dochodzi do zbliżenia, po tym jak chłopak zaprasza Magdę do kawiarni.

Jedno z warszawskich osiedli, dwoje samotnych ludzi mieszkających w sąsiednich blokach.
Tomek (Olaf Lubaszenko) jest nadwrażliwym dwudziestolatkiem, który niedawno opuścił mury Domu Dziecka. W dzień pracuje na pobliskiej poczcie, a wieczorami uczy się języków obcych. 
Codziennie o tej samej porze, obserwuje przez lunetę swoją atrakcyjną sąsiadkę mieszkającą w bloku vis a vis. Magda (Grażyna Szapołowska) jest piękną, dojrzałą kobietą, która ma za sobą parę uczuciowych rozczarowań. Dla Tomka fascynacja piękną nieznajomą stopniowo przeradza się w pierwsze poważne uczucie. Wymyśla różne preteksty, by zbliżyć się do obiektu swojej adoracji: wrzuca do skrzynki pocztowej Magdy fikcyjne awizo, telefonuje do niej odkładając słuchawkę, a w końcu zostaje roznosicielem mleka. Pewnego dnia Magda poznaje prawdę, ale odtrąca od siebie Tomka nie wierząc w szczerość jego uczuć. Zraniony chłopak próbuje popełnić samobójstwo.