Lato 1939 roku. Witek zakochuje się pierwszą młodzieńczą miłością w Alinie, córce pułkownika Nałęcza. Powoli udaje mu się przełamać jej opory i zdobyć serce... O uczucie Witka stara się Greta, córka niemieckiego pastora Bauma. Przyjaciel Witka, Lowa, przekracza próg dojrzałości dzięki Cecylii i Olimpii...

Rok 1939. W Polsce narasta przeczucie rychłego wybuchu wojny. Licealista Witek zakochuje się w Alinie, córce pułkownika Nałęcza. Podczas schadzki młodzi planują wspólną ucieczkę i ślub po maturze. Chłopiec nie zdaje jednak egzaminu dojrzałości, a jego ukochana ma wkrótce wyjechać za granicę. Ekranizacja powieści Tadeusza Konwickiego.

Wiosna 1939 roku. Witek zakochuje się w córce polskiego oficera, Alinie. Dziewczyna z trudem akceptuje miłość chłopca, ale w końcu zgadza się na randkę. Razem planują ucieczkę po maturze. Umawiają się po ogłoszeniu wyników egzaminów. Niestety, Witek nie zdał matury. Wkrótce dowiaduje się, że Alina wyjeżdża za granicę. Dziewczyna jednak przychodzi na ostatnie spotkanie w białej, "ślubnej" sukience. Nasyceni sobą zasypiają nad brzegiem rzeki. Budzi ich wycie syren alarmowych zwiastujących wybuch wojny.

Andrzej Wajda przedstawia ekranizację prozy Tadeusza Konwickiego, osadzoną na Litwie historię rodzącego się uczucia w przededniu wybuchu II wojny światowej. Wilno, wiosna 1939 roku. Witek zakochuje się ze wzajemnością w Alinie, córce polskiego oficera. Układając swoją przyszłość młodzi zdają sobie sprawę, że nie będzie im łatwo. Przed nimi matura, a tuż po niej planowana ucieczka za granicę. Zakochani nie wiedzą jednak, że życie napisało dla nich całkowicie inne scenariusze...
Poetycki obraz Wajdy opowiadający o dojrzewaniu młodych ludzi rozgrywa się w sferze utkanej ze wspomnień i nostalgii. Tęsknoty za niewinnością, czystością i mityczną krainą dzieciństwa - tym piękniejszą, że na zawsze utraconą.