obraz Mario Bavy znany jest jako prekursor późniejszych slasherów i silne źródło inspiracji dla twórców "Piątku 13-ego". czy słusznie? i tak, i nie. w sumie ani to slaher, ani horror, ani typowe giallo nawet. najbliżej całej historii do jakiegoś kryminału w stylu Agaty Christie. tyle, że trup ściele się tu naprawdę gęsto i jest sporo całkiem krwawych scen gore. dziś już nie robią one większego wrażenia, bo ich wykonanie pozotawia, jak na dzisiejsze standardy, sporo do życzenia. niemniej jest to największy atut tego obrazu. można oczywiście również dostrzec że twórcy "Piątku" co nieco sobie tu podejrzeli, ale nie należy nastawiać się w żadnym wypadku na typowo slasherową rozrywkę. mi brakowało w tym wszystkim klimatu, często zawodzi logika poczynań bohaterów, a cała ta rzeźnia ( w zasadzie każdy czycha tu na życie każdego) z czasem zaczyna wyglądać coraz bardziej groteskowo, czego kumulacją jest pełen przewrotnego humoru, ale jednocześnie nieprawdopodobnie absurdalny finał. po seansie miałem mieszane uczucia. z jednej strony historia posiada swoje plusy, nie brak tu zaskkujących zwrotów akcji, ale jednocześnie całość mocno już się zestarzała i w żadnym wypadku nie sprawdza się jako kino grozy. sięgnąć warto, bo w umie wypada znać, ale nie należy nastawiać się na coś, czym ten film nie jest i w sumie nigdy nie był. 5/10