A mi się rzuciło w oczy to, że Kieślowski wydawał się być w trakcie kręcenia tego dokumentu o nim po prostu zmęczony życiem. Przypomnij sobie te pytania Wierzbickiego, co Kisiel ma zamiar teraz porabiać. Widać wg mnie już wyraźnie, że płomień życiowy ledwo się już tlił, choć wielkość intelektu pozostała. Tyle filmów, ile on nakręcił, można by obdzielić innych twórców. No i te genialne wywody na temat życia - doprawdy, dumny jestem jako Polak z tak wielkiego artysty. I człowieka też.