Rzeczywiście, scena pod ciężarówką była piękna :)

Co do ostatneij sceny to przyznam, że z początku nie wiedziałam o co chodzi??? Ale potem zrozumiałam, przynajmniej takie jest moje odczucie,że Bodo zostawia swoją przeszłość za sobą i tak jak mówił mu brat - schodzi z kibla :) W miarę fajna scena, choć przyznam że film był lekko kopnięty...(a Sisi to chyba naprawdę była wariatką)...

koniec filmu jest naprawdę dziwny i właściwie nie jestem całkiem pewna, jak mam go rozumieć.
Sissi(nie dziwmy się, że była lekko walnięta-ojciec wariat, wychowana w wariatkowie) i Bodo jadą samochodem, zajeźdzają do tej samej stacji, w której Bodo niegdyś upiekł żonę...i nagle wychodzi drugi Bodo. Hm...scena, kiedy jeden Bodo wsiada do autobusu, którego kierowcą jest jego zmarły brat też jest conajmniej dziwna. Czy to oznacza, że ten "stary" Bodo odchodzi w niepamięć razem z bratem? Oglądnę to jeszcze raz...chociaż ten film jest tak ciężki, że nie nadaje się na nocny maraton...

Wychodzi z kibla!

Ten film to moje niedawne odkrycie, obejrzałam go dosłownie 2 tygodnie temu na video. :) Jeśli masz ochotę, to tutaj jest moja opinia o filmie:
http://www.filmweb.pl/blog/entry/444002/%22Ksi%C4%99%C5%BCniczka+i+wojownik%22++ %22Hawaje%2C+Oslo%22.html

I również zgadzam się, że scena pod ciężarówką to mistrzostwo świata. Dla mnie jest to wręcz scena naładowana niesamowitym erotyzmem. :)

A ostatnie kadry filmu? Bodo zostawia za sobą przeszłość, wszystko to, co przeszkadza mu cieszyć się teraźniejszością. Uwalnia się od swojego ponurego, zdesperowanego "ja". Jest już gotów na miłość (ściska rękę Sissy). Gdy ten niepotrzebny już Bodo wsiada razem ze nieżyjącym bratem do autobusu, to jest to jego symboliczna śmierć. Nie uważam, by te sceny świadczyły o tym, że Bodo zapomni teraz o bracie czy coś w tym stylu. :) Raczej jego pamięć o bracie, przeszłości i sobie samym będzie już właśnie tylko pamięcią. Będzie obecna we wspomnieniach, bo nasza przeszłość kształtuje naszą teraźniejszą, ale nie powinna uniemożliwiać przyszłości.

Diana,bardzo podobała mi się Twoja recenzja-polecam innym do przeczytania. Zgadzam się absolutnie co do owego onirycznego klimatu. Oprócz tego co zostało już tutaj powiedziane, bardzo podobała mi się rozpaczliwa scena w deszczu (Sissi na ziemi Bodo obrzucony błotem) Ogólnie film bardzo plastyczny nasycony barwami i wyrafinowanym erotyzmem antyfizycznym;D Kto widział ten wie:D

Widzę, że mamy podobny rodzaj wrażliwości, przynajmniej, jeśli chodzi o ten film. :) Mnie też bardzo podobała się scena w deszczu i w ogóle spotkanie Sissi i Bodo. Zderzenie jej oczekiwań i nadziei z jego oschłością, arogancją. I malujące się na jej twarzy niedowierzanie, zaskoczenie, ogromny zawód. Mocne to było. Ja chyba wstrzymałam wtedy oddech. :)

Dla mnie ta ostatnia scena byla z poczatku niezrozumiala(Dwoch Bodo?- jeden stanowi przeszlosc ,drugi przysloszc?), ale na koncu wszystko sie wyjasnilo.Film dosyc ciezki poniewaz pojawia sie malo dialogow(cos dla cierpliwych intlektualistow) i w dodatku trzeba lubic dziwne sceny i postacie:P

Ostatnia scena była przed domkiem w Kornwalii :) spełniła się sen Sisi, odtąd będą siostrą i bratem, matką i ojcem, żoną i mężem.