Żaden z tego dramat, raczej kryminał/thriller, lekko zbliżony do filmów giallo.
Na torach ginie pracownik kolei, co tylko dla bohaterów filmu wygląda na wypadek. My wiemy, że jest inaczej, ale nie wiemy kto jest winny śmierci nieszczęśnika. Szybko poznajemy historię ofiary. Pan Marot miał trzy córki i adoptowanego syna. Był bogaty, ale po śmierci żony interes (coś tam ropą, o ile dobrze zrozumiałem, ale to bez znaczenia) padł i w celu utrzymania rodziny Marot zatrudnił się na kolei. Jednak ku uciesze podopiecznych, nieszczęsny Marot nie był wcale taki biedny i zostawił po sobie całkiem pokaźny spadek. Jest tylko jeden haczyk - potomkowie otrzymają spadek dopiero gdy syn ukończy 21 lat, czyli za 3 lata (to dopiero niezła bzdura, facet grający syna miał pewnie ze 30 lat). Nie trudno się chyba domyślić kto następny wpadnie pod pociąg :D
Film jest krótki i stricte rozrywkowy. I dobrze. Fabuła jest naiwna i uraczyła mnie sporą ilością zwrotów akcji, które może nie należą do najsensowniejszych, ale nie raz i nie dwa film mnie zaskoczył, co zdecydowanie się chwiali.
Zabójstwa nie ani zbyt krwawe, ani zbyt stylowe, ale to ni szkodzi, bo w filmie chodzi bardziej o fabułę i tożsamość mordercy. W filmie ni brakuje akcji i morderstw, cały czas coś się dzieje, tak więc ani chwili się nie nudziłem. Ale na pewno nie jest to obraz zapadający w pamięć. W sumie nie wyróżnia się niczym specjalnym i raczej nikomu po za fanom giallo-podobnych klimatów raczej nie sprawi większej radości.