Zgadzam się, bardzo dobra Polska produkcja. A gra aktorska pana Dorocińskiego, cudo. Jeden z najlepszych polskich aktorów. Nie nudziłem się ani minuty na tym filmie. Wciągnął mnie od 1 minuty do ostatniej. 9/10 from me :)

Niebanalna fabuła? Ot opowieść o problemach syna z ojcem i związanymi z tym komplikacjami. Zamiast dawać tyle retrospekcji naprawdę mogliby pokazać jakiś powód, dlaczego ten syn tak ciągle do niego wracał. Co z tego, że aktorzy zagrali, jak w sumie nie mieli trudnych ról. Wystarczyło, że siedzieli i patrzeli się na siebie. I zakończenie takie ukierunkowane na ojca, podczas gdy to portret syna malowano przez cały film i nie dokończono wątku jego przyszłości, szczęścia, tego czy sam będzie umiał stworzyć rodzinę.

Do tego zabieg podobny jak w "Helu", gdzie szczęście utożsamia się z miejscem, wspomnieniami i przeszłością. Bardzo bajkowo brzmią takie nagłe przełomy, po zaledwie przejechaniu kilkuset kilometrów i zdobyciu jakiegoś szczytu.

Konopka Kieślowskim nie jest. Bardzo prosty i mało rozbudowany film. To, że pełno w nim długich i bliskich ujęć na twarz głównych bohaterów nie czyni go filmem psychologicznym. Ot taki dramat.

Dla ciebie chyba nigdy nie powstanie dobry film. Dziękuje za uwagę.

Nie wiem czy powstanie, ale w każdym razie już setki dobrych filmów powstało. Ambitniejsze kino raczej nie jest moim ulubionym, aczkolwiek czasem sobie chętnie obejrzę. Bardzo lubię "Magnolię" chociażby. Też tam wątek o akceptacji ze strony ojca jest. "Krótkim filmem o zabijaniu" "Lęk wysokości" też zresztą nie jest. Nie mówię, że jest zły, że coś z nim nie tak. Problem leży raczej w tym, czego w nim nie ma.

Fakt, trochę krótki i nie dopowiedziany ale uważam że dobry patrząc po ostatnich filmach w sumie.