W filmie zauważyć można wszechobecność czerwieni: prawie wszystkie sceny "Lśnienia" zawierają tą barwę. Gdy czerwieni nie widać bezpośrednio, zastępują ją kolory pokrewne: złocisty lub pomarańczowy.
Czerwień - zgodnie z klasyczną symboliką - to barwa walki, agresji i przemocy: charakterystycznym jet ujęcie, w którym krew (czyli czerwień w najczystszej postaci) tryska strumieniami zza drzwi hotelowej windy...
W "Lśnieniu" przemoc dzięki tej barwie zostaje wpisana w kolejne przedmioty, przywołując ciężką, stłumioną i wszechobecną atmosferę oczekiwania...
Kolor ten nigdy nie pojawia się samodzielnie, ale zazwyczaj towarzyszy mu biel, która w niektórych momentach wręcz pochłania ekran. Ten dualizm barw jest zamierzony. Ma odnosić się do rozdarcia człowieka miedzy zwierzęcością a duchowością, miedzy bestią a bogiem (kolor czerwony: przemoc i namiętność, biel: chłód, racjonalizm, rozum, a szerzej: normy społeczne ograniczające człowieka, tak jak biel w filmie walczy z czerwienią. Jack umrze wśród tryumfującej bieli, znaczącej powrót cywilizacji i kultury w miejsce magii i zła pulsującego z Overlook)

źródło:
Marc Salmon, Rozdarcie człowieka, w: "Film na świecie", nr 3/4, 1993