Howie Blitzer jest zwykłym 15 latkiem, który ma tylko ojca Martyego (Bruce Altman), gdyż jego matka Silver zginęła w wypadku drogowym. Rodzic ma ważniejsze w jego mniemaniu zmartwienia na głowie niż jego jedyny syn. Nastolatek z braku zajęcia włóczy się po różnych miejscach jak chociażby autostrada Long Island Expressway ze swoim jedynym przyjacielem Garym (Billy Kay). Główny bohater w knajpie dołącza do znajomych, który wcześniej rozmawiali o jednym z nich, który uprawiał seks bez zabezpieczeń jak twierdzi z własną siostrą. Chłopaki straszą go, iż z kazirodztwa może urodzić się dwugłowe dziecko. Później czwórka zajmuje się tym co lubi, czyli włamywaniem do domów.

Tuż po wejściu włącza się alarm, lecz nikt nie ucieka, każdy z włamywaczy bierze to co go interesuje najbardziej np pieniądze czy z lodówki. Howie nic nie ukradł, ale dostał od Gary część łupu za wkład w akcję. W swoim domu nastolatek się nudzi, kiedy jego dumny ojciec zajmuje się się swoją kochanką. Z braku zajęcia w łazience chłopak zagląda do kosmetyczki i maluje usta znalezioną tam szminką. Doświadczenie to przerywa jego przyjaciel, który pokazuje mu Martyego będącego w samym kasku i uprawiającego seks z kobietą. Potem oboje zasiadają przy ognisku dzieląc się swoimi sekretami. Postanawiają włamać się do mieszkania Big John Harrigana.

Główny bohater nie wygląda jak typowy polski nastolatek tym bardziej jego przyjaciel Gary, który również ma pełno kolczyków oraz kilka tatuaży. Do głowy przychodzi mi inne amerykańskie dzieło, a mianowicie ''Stań przy mnie'' (1986), gdzie również jest przedstawiona młodzież, która nie stroni od papierosów oraz alkoholu. Jednak przewinie się tu wątek męskiej prostytucji co podsuwa na myśl ''My, dzieci z dworca Zoo'' (1981). Howie Blitzer jest na etapie odkrywania swojej seksualności, chyba uświadomił sobie, iż niekoniecznie interesuje go płeć przeciwna. Film podsuwa widzowi ukradkowe spojrzenia na Garego podczas oddawania moczu czy wspomnienia z nim związane.

Zaniedbany przez ojca i wciąż rozpaczający za matką Howard właśnie w swoim przyjacielu odnajduję ucieczkę od złych myśli, które wracają jak zostaje sam ze swoimi myślami. Przez to poniekąd opuszcza szkołę, co o dziwo trochę angażuje Martyego w jego rolę. Od pierwszych chwil, kiedy poznajemy Biga Johna Harrigana widać, że jest inny. Mnie osobiście tknęło, gdy zobaczyłam jak wącha urwany kawałek kieszeni. Pedofilskie doświadczenie pomogło mu bez problemu dotrzeć do głównego bohatera. Wystarczył atrakcyjny samochód by przyciągnąć jego zainteresowanie. Produkcja momentami mnie zwyczajnie nudziła, sceny ze szkoły śmiało można było pominąć. Nie będzie żadnego stosunku z dzieckiem jak chociażby w ''Dla zapomnianego żołnierza'' (1992). Brian Cox zagrał bardzo dobrze charyzmatycznego pedofila. Moja ocena to 6/10.