Każdy ponoć ma swoją Chimerę. Coś, o czym marzy, ale nie może tego zdobyć. Dla grupy drobnych złodziejaszków rabujących okoliczne groby i handlujących archeologicznymi znaleziskami to chęć szybkiego wzbogacenia się. Oznaczałaby ona wybawienie od dalszej pracy. Arthurowi (Josh O'Connor) z kolei przypomina Beniaminę. Kobietę, którą kochał i stracił. Mężczyzna łatwo się jednak nie poddaje i postanawia rzucić wyzwanie niemożliwemu. Nawet jeżeli oznaczałoby to błąkanie się po mitycznych zaświatach. W poszukiwaniu legendarnych zakopanych drzwi, pozwalających przekroczyć mu próg innej rzeczywistości, Arthur łączy siły z rabusiami. Oferuje im swój talent do wskazywania miejsc, gdzie znajdują się starożytne skarby, w zamian za to, że będą dla niego przekopywać okolicę. Tak rozpoczyna się niezwykła, pełna magii podróż w nieznane.

Chimera jest metaforą skarbu niemożliwego do znalezienia i celu niemożliwego do osiągnięcia. Do małej nadmorskiej miejscowości przybywa młody angielski archeolog Arthur, który stracił sens życia po śmierci ukochanej. Arthur przyłącza się do grupy złodziei dzieł sztuki, plądrujących starożytne groby. W najnowszym filmie reżyserka powraca do pytania, które zadawała już w "Cudach". Co powinniśmy zrobić z przeszłością? Czy przeszłość jest po prostu światem utraconym, czy też jest nierozerwalnie związana z naszą teraźniejszością?