Zapewniam, że w czasach telefonii analogowej, przewodowej, a do tego z wybierakami mechanicznymi, takie permanentnie przełączenie jednego numeru na inny było całkiem prawdopodobne i wielu posiadaczy telefonów tego doświadczało.

Żyłem w tych czasach i twierdzę, że owe prawdopodobieństwo oraz wielość doświadczeń w filmie to właśnie przesada.
Ale skoro absurd służy pomysłowi w filmie, to jest spoko.

Film jest na podstawie powieści Chmielewskiej (z trochę zmienioną fabułą), a ona uwielbia absurdy.