Laura kończy dziś 25 lat. Z tej okazji gasi świeczki na torcie wśród najbliższych na cmentarzu, przy grobie zmarłego ojca. To taka mała nietypowa tradycja. Tak samo jak rodzinna kolacja w domu jej matki Zuzanny, w której dziewczyna niechętnie bierze udział. Relacje między kobietami są napięte, od kiedy Laura zamieszkała ze swoją dziewczyną Anielą. Matka, pomimo starań, nie potrafi zaakceptować tego związku. Sytuacji nie poprawia również decyzja córki o rzuceniu studiów na rzecz pracy makijażystki. Gdy w trakcie kolacji po raz kolejny dochodzi do kłótni, Laura postanawia jak najszybciej wrócić do swojej ukochanej i wspólnie z nią celebrować swoje święto. Wsiadając do taksówki nie ma pojęcia, że to jedno letnie popołudnie zmieni całe jej życie…

Ten dzień miał być przyjemny. Laura obchodzi właśnie dwudzieste piąte urodziny. Są jej najbliżsi, jest również tort. Jednak świeczki zdmuchiwane są na cmentarzu. Obchodzenie tego święta koło grobu ojca to tradycja, której wszyscy pilnują. Kolejny etap zakładający wspólną kolację również jest jej niepodlegającą negocjacjom częścią. Być może zabawa byłaby przednia, zaś miny obecnych mniej skrzywione, gdyby nie dająca się kroić nożem atmosfera. Wszystkiemu winne, niedające się skryć napięcie pomiędzy solenizantką a jaj matką. Czy to z winy braku zrozumienia dla homoseksualnego związku bohaterki z inną dziewczyną, czy też ze względu na decyzję o rzuceniu studiów w imię kariery makijażystki - świąteczna kolacja zostaje przerwana.