Świetny film ale wciąż zaskakuje mnie wrzawa jaka jest wokół niego. W wartościach artystycznych, postradzieckiej rzeczywistości czy ukazywaniu prozy życia jest to film podobny do np. "Ósemki", "Marsa" czy "Geograf przepił globus". Wszystkie świetne ale wokół tamtych nie było tyle zamieszania. Zaskakuje mnie także zakazanie jego emisji w Rosji. Według mnie nie ma tam czegoś co w odkrywczy sposób kompromitowałoby współczesną Rosję. Po prostu proza życia, smutna rzeczywistość - zrozumiała chyba dla większości mieszkańców dawnego bloku wschodniego. Może nie zaskakuje mnie to po prostu jako obywatela państwa post-demoludowego. W samym filmie natomiast o wiele bardziej niż wątek człowiek-system podobała mi się misterna relacja on-ona oparta na miłości i beznadziei, woli ucieczki i konieczności pozostania - bezwładzie trwania. Wysublimowana jest również relacja ojciec-syn. Specyficznie i ciekawie podana jest także konwencja wody życia - krwiobiegu takich miejsc gdzie przyszłość jest tak samo szara jak teraźniejszość . Bohaterowie filmu piją wódkę prawie cały czas, we wszelkich możliwych okolicznościach. Ale piją ją jak herbatę - normalnie, życiowo, bez ekscesów i awantur (opartych na samym spożyciu). Co innego można robić w takim świecie..