Książkę Nabokova przeczytałam jednym tchem, zachwycona wszystkim, fabułą, kontrowersją, inteligencją autora. Bardzo chciałam obejrzeć film a opierając się na opiniach nastawiłam się na coś wybitnego, natomiast bardzo się rozczarowałam. Przyznam, że zaskakująco dokładnie trzymali się w nim treści książki, nawet takich szczegółów jak "przesłyszenia" na werandzie, a Irons grał naprawdę świetnie, natomiast film jako całość był po prostu nudny. Bez sensu przedłużające się mało istotne sceny. No i ta Lolita... nie dziwię się, że podobało się tym, którzy książki nie czytali. Natomiast całym sensem powieści było to, że Lolita miała (przez większą, kluczową część) lat dwanaście, była dzieckiem, niesfornym, ale jednak dzieckiem. Natomiast aktorka miała szesnaście lat i na tyle dokładnie w filmie wygląda. Na nic się zdały starania charakteryzatorów i scenarzystów, aby ubiorem i zachowaniem sprawić, by wydawała się młodsza. Po twarzy i krągłościach było doskonale widać, że to młoda kobieta, niewiele już mająca wspólnego z dziewczynką. Rozumiem, że nie mogli do filmu zatrudnić dziecka, bo były w nim sceny pocałunków etc. ale przecież jest tyle sporo starszych dziewczyn o wyglądzie dziecka, wystarczy dobrze poszukać. Zgodzę się, że Swain grała bardzo dobrze, niestety nie pozbawiło to filmu dużego zgrzytu, jakim był jej wiek. Poza tym, gdyby wyciąć/przyciąć kilka(naście?) scen, film byłby o wiele lepszy.